Abstract:
مطالعه روابط امنیتی اروپا و ایالات متحده آمریکا،به ویژه پس از جنگ سرد و فروپاشی شوروی تاکنون، محور تمرکز این پژوهش است.نویسنده کوشیده تا نشان دهد که روابط امنیتی اروپا و آمریکا،از دوران وابستگی مطلق اروپا به واشنگتن آغاز شده و با گسترش اتحادیه اروپا و همچنین ناتو،این وابستگی مطلق به تدریج به همکاری متقابل استرانژیک مبدل گشته است.به این ترتیب هم ایالات متحده و هم اتحادیه اروپا به دنبال این هستند که برخلاف وجود پارهای اختلافات،منافع و اهداف ویژه خویش را در چارچوب همکاری دوجانبه دنبال کنند.از سوی دیگر،اروپا میکوشد ساختار دفاعی و امنیتی خود را جدای از ایالات متحده و بیشتر در قالب ناتو شکل دهد که این امر منجر به تقویت پیمانهای دفاعی میان کشورهای اروپای باختری گردیده است.به نظر میرسد اروپا به دنبال ایفای نقش برابر با ایالات متحده است و برای رسیدن به این مهم از ناتو به عنوان بازوی قدرتمند نظامی خود بهرهمند میباشد.در حقیقت،اتحادیه اروپا با توسعه روابط خود با ناتو سعی دارد توانمندیهای اروپا را در مدیریت بحران نشان داده و به این ترتیب خود را از امکانات و توانمندیهای ایالات متحده بینیاز سازد.
Machine summary:
"دیباچه در این نوشتار میکوشیم روابط امنیتی اروپا1و ایالات متحده را از سال 5491-سالی که ایالات متحده بهطور رسمی مسئولیت اروپای پس از جنگ را در برابر تهاجم نیروهای کمونیستی برعهده گرفت-تا عصر حاضر مورد تبیین قرار دهیم و درصدد نشان دادن این موضوع برخواهیم آمد که روابط امنیتی اروپا و ایالات متحده از دوران وابستگی مطلب اروپا به آمریکا شروع شده و اینک به نظر میرسد با گسترش اتحادیه اروپا و ناتو،این روابط به تدریج در حال تبدیل شدن به همکاری راهبردی است که در آن هردو طرف به رغم داشتن روابط ویژه با یکدیگر،منافع و دیدگاههای خاص خود را دارند.
ایالات متحده میخواست تا ناتو در کنار کارکرد نظامیاش،کارکرد سیاسی نیز پیدا کند و براساس واقعیتهای تازه،کارکردهای امنیتی دستهجمعی پیدا کرده و به سرعت ساختار نیروهای نظامیاش را تغییر دهد تا پاسخگوی وضعیت جدید باشد،فرانسه خواهان حفظ ساختار دفاع دستهجمعی ناتو بود و میخواست تا با تغییر ماهیت سیاستهای اروپایی جامعه اروپا بتواند مسئولیت اصلی را برعهده گیرد و در این راه همکاری نزدیکتری را با روسیه داشته باشد.
روابط اتحادیه و ناتو توسعه خواهد یافت و به همان نسبت نقش مهمی در امنیت این منطقه بازی خواهد کرد،دستکم تا زمانی که اروپاییان بتوانند توانمندیهای مدیریت بحران مستقلی ایجادکرده و در عملیاتهای نظامی در سطح عالی خود را از امکانات و توانمندیهای ایالات متحده بینیاز سازند و این امر میتواند با توسعه نیروهای واکنش سریع در میانمدت تحقق یابد و اروپا به یک شریک راهبردی و برابر با این ایالات متحده در سطح جهانی تبدیل شود."