Abstract:
شناخت و معرفی فرهنگی ملی راهی است برای مبارزه با تهاجم بیگانگان و ارایهی اسناد هویت فرهنگی در تعاملات فرهنگی.جشنهای ایران باستان علاوه بر جنبههای مذهبی،از دیدگاههای تاریخی،ملی، گاهشماری،کشاورزی،اقتصادی و اجتماعی قابل توجه و بررسی هستند.در این مقاله برآنیم تا به استناد به منابع دینی و تاریخی به معرفی شش جشن بزرگ مذهبی در آیین مزدیسنا1که در طول یک سال خورشیدی در ایران باستان برگزار میشده و عمدتا جنبهی عبادی و شکرگزاری داشته است،بپردازیم.
Machine summary:
"در این مقاله برآنیم تا به استناد به منابع دینی و تاریخی به معرفی شش جشن بزرگ مذهبی در آیین مزدیسنا1که در طول یک سال خورشیدی در ایران باستان برگزار میشده و عمدتا جنبهی عبادی و شکرگزاری داشته است،بپردازیم.
در خود اوستا هم اغلب«یئیریه»به جای واژهی«گهنبار»استفاده شده و بلافاصله پس از آوردن این کلمه،مرتبا از شش گهنبار یا جشنهای ششگانهی سال نام برده شده است.
در فصل 52 بندهش11 آمده است: اهورامزدا میگوید:«که در آفرینش جهان در 563 روز توسط من انجام گرفت و شش جشن گهنبار در هر سال(بدین مناسبت)قرار داده شده است».
ابوریحان بیرونی هم در«آثار الباقیه»51در خصوص این جشن آخرین گهنبار سال مینویسد: «که عید ده روز طول میکشید.
3-جشن فروردین یا نوروز جشن فروردین یکی از شش جشن بزرگ سال است که در آخرین روز گهنبار ششم شروع میشود.
زرتشتیان در نخستین بامداد نوروز در کنار چارچوب پایین در ورودی خانهی خود،مقداری برگ آویشن میریزند که نشانه برپایی جشن و سرور در آن خانه است و سپس،به نیایشگاه محل زندگی خود میروند تا سال نو را با همازوری(همبستگی)و با یکدیگر و نیایش به درگاه خداوند بزرگ آغاز نمایند و سپس،به دیدار بزرگان و آشنایان میروند.
4-نتیجه در این مقاله،سعی شد به استناد به منابع و مآخذ تاریخی،جشنهای دینی ایران باستان(در ارتباط با آفرینش جهان از دیدگاه اساطیر ایرانی)و زمان و علت برگزاری آنها و سپس،جشن نوروز با فروردینگان را از دیدگاه دینی و ملی معرفی میکنیم.
این کتاب برای نماز و ادعیه،اوقات روز و ایام متبرک ماه و اعیاد دینی تخصیص داده شده و مطالب آن از اوستای بزرگ استخراج شده است."