Abstract:
دوران استبداد صغیر به دورانی گفته میشود که در فاصلهء 32 جمادی الاول 6231 تا 72 جمادی الثانی 7231 بار دیگر استبداد بر نظام سیاسی ایران حاکم شد. این دوران با پیروزی نیروهای مشطروطهطلب گیلان و اصفهان و فتح تهران پایان یافت. بخشی از تحولات انقلاب مشروطیت ایران در این دوره ناشی از دیدگاههای سیاسی کشورهای بیگانه بود که از جمله میتوان به روسیه،انگلیس،آلمان،فرانسه و عثمانی اشاره کرد.در مقابلهء حاضر،نقش هر کدام از این کشورها در تحولات مشروطه خواهی ایرانیان با تکیه بر تحلیلهای روزنامهء حبل المتین بررسی میشود.
Machine summary:
"دو کشور روسیه و انگلیس در زمینهء دخالت در امور ایران سابقه داشتند و
روابط خارجی ایران و روسیه در دوران استبداد صغیر
اقدام روسها برای تشویق محمد علی شاه و کمک به وی در سرکوب مجلس،امری انکار نشدنی است.
(*)شاپشال،نام معلم روسی محمد علی شاه است که در دوران مورد نظر از استبداد جانبداری میکرد.
انگلیس خواستار دیدار وزیر امور خاره ایران شدند و در این ملاقات آقای هارتویک وزیر مختار روسیه سخنرانی طویل و سرزنش آمیزی ایراد کرد.
روابط ایران و انگلیس در دوران استبداد صغیر
انگلیس فقط به این بنسده میکرد که همراه روسها برای برقراری مشروطه به شاه فشار بیاورد و تنها در یک مورد این بیطرفی را نقش کرد و آن هم زمانی
استراتژی سیاست خارجی این کشور بود که در دوران صلح مسلح پیش گرفته شد.
رهبران آلمان هنگامی که متوجه نفوذ روس و انگلیس در ایران شدند و عمق نفرت مردم را از آنان دریفاند،به فکر گسترش نفوذ خود افتادند؛آلمانها پس از اتحاد با
اکنون این پرسش مطرح است که آیا آلمان با مشروطیت ایران موافق بود؟
روابط آلمان و ایران در دوران استبداد صغیر شاهد فراز و نشیبهایی بود.
فعال روس و انگلیس یکی از عوامل این امر بود.
تاریخ روابط خارجی ایران در این باره مینویسد: روابط فرهنگی و معنوی موجب نزدیکی دو کشور شده بود.
محور دیگر این بحث در مورد استقراض محمد علی شاه از بیگانگان است.
آلمانها به سبب رقابت با انگلیس و روس خواستار نفوذ در ایران بودند اما به"