Abstract:
تروریسم پدیده جدیدی نیست. تاریخ مشحون از اقدامات تروریستی است که حیات بی گناهان بی شماری را سلب یا تهدید نموده. با اوج گیری موارد فوق، اقدامات جامعه بین المللی نیز برای مقابله با آن گسترش یافت. تصویب بیش از 12 کنوانسیون جهانی و 7 کنوانسیون منطقه ای از این دست می باشد. با صدور قطعنامه 1373 از سوی شورای امنیت، بعد از حوادث تروریستی 11 سپتامبر 2001 در آمریکا، اقدامات فوق به اوج خود رسید و شورا تدابیر گسترده ای برای دولتها به منظور مبارزه موثر با تروریسم اتخاذ نمود.
Machine summary:
یک روز پس از این حملات، شورای امنیت قطعنامهای صادر میکند و ضمن محکوم نمودن شدید حملات فوق، بار دیگر هر عمل تروریستی را بهعنوان تهدیدی علیه صلح و امنیت بینالمللی در نظر میگیرد و آمادگی خود را برای استفاده از هر نوع ابزاری جهت مبارزه با کلیه اشکال تروریسم مطابق با مسئولیت خود در منشور ملل متحد اعلام میدارد.
Mirko Sossai, Un SC/Res. 1373 (2001) and International Law - Making: A Transformation in the Nature of the Legal Obligations for the Fight against Terrorism?, the American Journal of International Law, Vol. 97, p.
4. Ben Saul, Three Reasons for Defining and Criminalizing Terrorism, the American Society of International Law, 2003, p.
اگرچه تا پیش از وقوع حوادث 11 سپتامبر، سازمان ملل متحد، بخصوص با تصویب کنوانسیون مربوط به سرکوب تأمین مالی تروریسم و نیز تصویب قطعنامهها و اعلامیههای متعدد دیگر اقدامات خوبی را در جهت تحقق اهداف فوق انجام داد، لکن عدم استقبال دولتها از این کنوانسیون و بیتوجهی آنان نسبت به اهمیت مسئله تأمین مالی تروریسم باعث شد، سرانجام شورای امنیت در قطعنامه 1373 کلیه مکانیسمها و ابزارهای موجود جهت مبارزه با تأمین مالی تروریسم را در قالبی دیگر بر دولتها تحمیل نماید.
Greg Travalio and John Altenburg, Terrorism, State Responsibility and the Use of Military Force, Chicago Journal of International Law, Vol. 97, 2003, p.
Eric, Rosand, Security Council Resolution 1373, the Counter - Terrorism Committee, and the Fight against Terrorism, the American Journal of International Law, Vol. 97, 2003, pp.