Abstract:
پیروزی امپراتوری عثمانی در جنگ وارنا و تصرف قسطنطنیه،اروپا را بیش از پیش نگران کرد.از سوی دیگر،ایران نیز ا توسعهطلبی سلاطین عثمانی نگران بود.این امر اروپا و ایران صفوی را واداشت برای رویارویی با دشمن مشترک،دست اتحاد به سوی یکدیگر دراز نمایند؛پس نمایندگی از ایران به اروپا و بالعکس فرستاده شدند.لهستان به دلیل همسایگی با عثمانی و قرار گرفتن در مسیر حرکت هیئتهای سیاسی و مذهبی دو طرف،نقش ویژهای را در این بین به عهده گرفت و کلیسای کاتولیک نیز به این کشور توجه ویژهای نمود.از این پس،هیئتهای زیادی بین دربارهای دو کشور رفتوآمد نمودند.اگرچه با همهء این رفتوآمدها،اقدام عملی مناسبی در راه اتحاد دو کشور و حتی ایران و اروپا در برابر عثمانی انجام نگرفت،اما فرهنگ،هنر و صنعت ایران در لهستان جایگاه خوبی یافت و اثرات آنها تا مدت زیادی بر جای ماند.
Machine summary:
"همسایگی لهستان با امپراتوری عثمانی باعث شد کلیسای کاتولیک توجه ویژهای به این کشور داشته باشند و پادشاهان لهستان نیز به دلیل احساس خطر، نسبت به کشورهای اروپایی دیگر برای محدود کردن قدرت عثمانی فعالیت سیاسی بیشتری نمایند.
با اینکه شناخت لهستان از شرق،همواره از کشورهای اروپایی دیگر بیشتر بود،با این حال،مطالب مربوط به ایران در ادبیات لهستان به زمان شکوه و عظمت امپراتوری پارس در دوران پیش از اسلام باز میگردد و با وجودی که در سدهء سیزده میلادی لهستان به عنوان مدافع جهان مسیحیت در برابر مغولها شناخته شده بود و شناخت لهستانیها از مغولها تا حدی زیاد بود،اما دربارهء ایران آگاهی چندانی نداشتند.
به همین دلیل در سال 1609 مأموریت دیگری از سوی ایران برای اتحاد با اسپانیا،انگلیس، فرانسه،امپراتوری رم و لهستان در برابر عثمانی انجام گرفت،اما پادشاه لهستان بنابر مصالح و ضروریات آن زمان-که حفظ صلح با عثمانی برایش اولویت داشت-ضمن ابراز دوستی،اقدام عملی در این راه نکرد.
زمانی که شاه سلیمان صفوی(1694-1666)به قدرت رسید،به شدت تحت تأثیر وزرای خود بود و بیشتر به هنر و ادبیات علاقه داشت تا به جنگ و سیاست؛بنابراین بهطور رسمی درخواست لهستان برای تحاد در برابر عثمانی را رد کرد.
این افراد پس از بازگشت به لهستان،اطلاعات زیادی را که دربارهء موقعیت سیاسی ایران و قفقاز تهیه کرده بودند،در اختیار پادشاه لهستان گذاشتند و ژان سوبیسکی سوم،پادشاه لهستان،زاپولسکی را به عنوان نمایندهء دائم لهستان در دربار صفوی به اصفهان فرستاد و او تا زمان مرگ در سال 1703 در ایران بود."