Abstract:
یکتاپرستان گردد.ابراهیم برای رسیدن به مقام امامت،از امتحانهای بزرگی همچون قربانیکردن فرزند و سوخت در آتش سربلند و پیروز بیرون میآید و در حوزهء معرفت،توحید و عبودیت الگوی نیکویی برای ایمانآورندگان میشود. حنیف،خلیل،مسلمان،اواه،قانت،موحد،عبد،امت،حلیم و برگزیده از جمله اوصاف ابراهیم است که مورد تکریم و تمجید قرآن کریم قرار گرفته است. ابراهیم علیه السلام یکی از پیامبران بزرگ است که خداوند او را برگزید تا پیام آور توحید و یکتاپرستی برای بشریت باشد.طبق گزارش تورات،آبرام که بعدها خداوند او را«ابراهیم»نام نهاد،پیامبری از نسل نوح است که خداوند از او دعوت میکند تا مولد خویش را رها کند و به همراه خانواده به سرزمین مصر هجرت نماید.طبق عهد و پیمانی که خداوند با او میبندد،او و خانوادهاش را برکت می دهد و اراده میکند که نسل و ذریهء او را در جهان گسترش دهد.در این مسیر، ابراهیم مورد امتحان و آزمایشهای متعدد قرار میگیرد که همگی را با موفقیت و سربلندی پشت سر میگذارد.در میان جریانهایی که تورات از سرگذشت ابراهیم نقل میکند،حوادثی یافت میشود که با شخصیت پیامبری او سازگار نیست. و اما تصور قرآن از ابراهیم علیه السلام،انسان کاملی است که در توحید و عبودیت به بالاترین مقامهای قرب الهی دست یافته است.ابراهیم،پیامبر معصوم و امام برگزیدهای است که بر علیه ظلم و بیدادگری بتپرستان زمان قیام میکند و به بازسازی کعبه میپردازد تا پایگاهی امن برای توحیدگرایان و
Machine summary:
"آنچه تورات،دربارهء ورود ابراهیم به مصر آورده است،هرچند چیزی در این باره در قرآن نیامده است اما فرهنگ قرآنی و دیدگاهی که قرآن دربارهء پیامبران الهی و به ویژه ابراهیم علیه السلام دارد،این داستان را برنمیتابد چراکه در سفر تکوین چنین آمده است:«چون نزدیک به ورود مصر شد،به زن خود سارای گفت:اینک میدانم که تو زن نیکومنظری هستی،همانا چون اهل مصر تو را ببینند،گویند این زوجهء اوست.
(الانبیاء،15- 27) ج)ارائهی ملکوت آسمان و زمین به ابراهیم قرآن کریم،پس از آنکه به ذکر داستان ایستادگی ابراهیم در برابر شرک و بت پرستی پدرش آزر و قوم او میپردازد میفرماید: «و کذلک نری ابراهیم ملکوت السموات و الارض لیکون من الموقنین و اینگونه ملکوت آسمانها و زمین را به ابراهیم نمایاندیم تا از جملهء یقینکنندگان باشد»(الانعام،57) در ادامه به شرح حال وی در برابر ستارهپرستان،ماهپرستان و خورشیدپرستان میپردازد که پس از مشاهدهء افول آنها،اعلام بیزاری در امر پرستش انها می نماید و در انتها چنین میگوید: «انی وجهت وجهی للذی فطر السموات و الارض حیفا و ما انا من المشرکین من از روی اخلاص،پاکدلانه روی خود را به سوی کسی گردانیدم که آسمانها و زمین را پدید آورده است،و من از مشرکان نیستم»(الانعام،97) د)حنیف از دیدگاه قرآن کریم،ابراهیم در مسیر حق قرار داشت و هرگز از ان مسیر منحرف نشد لذا او را حنیف و مسلمان معرفی مینماید.
(النساء،521) در معنای این آیه گفته شده است خداوند،ابراهیم را خلیل و دوست خود معرفی کرد به خاطر اینکه در تمام حالات فقیر و نیازمند درگاه الهی بود(راغب اصفهانی،451)و از حضرت رضا علیه السالم نقل شده که فرمود:شنیدم از پدرم که از پدر خود حدیث میکرد که فرمود:خداوند از آن جهت،ابراهیم را خلیل نامید که هیچکس را رد نکرد و از احدی جز خدا سوال ننمود و درخواست نکردو (طباطبایی،551/5) و)مسلم یکی از اوصافی که قرآن کریم،ابراهیم را به آن متصف نموده صفت«مسلمان» است که به معنای«تسلیم»میباشد."