Abstract:
منطقه دابروجا در جنوب شرقی رومانی، از اوایل قرن 15 میلادی تا زمان جنگ استقلال رومانی (1878-1877 میلادی)، بخشی از امپراتوری عثمانی بود و اکثریت جمعیت این منطقه مسلمان بودند. پس از شکست عثمانیها در جنگ 1878 میلادی، این منطقه از امپراتوری عثمانی جدا شد و جزیی از خاک رومانی گردید و از سکنه مسلمان آن، دسته ای با ارتش عثمانی به خاک امپراتوری عثمانی مهاجرت کردند و دیگران، به عنوان یک اقلیت دینی و نژادی، به زندگی خود در رومانی تازه استقلال یافته ادامه دادند. این مقاله می کوشد تا به جنبه هایی از احوال مختلف حیات این اقلیت، از زمان استقلال رومانی تا امروز، بپردازد.
Machine summary:
از دیگر امتیـازات قـوانین سـال ١٨٨٠ مـیلادی بـرای اقلیـت مسلمان دابروجا می توان به این موارد نیز اشاره کرد: در نظر گرفتن حقوق و مستمری از طرف دولت مرکزی در ازای خدمت ، برای تمامی کسانی که به نوعی در مساجد اصلی شهرهای تولچا، کنستزانزا، باباداگ ، ماچین ، مجدیه / مجیدیا/ مدجیدیا، هیرشاوا، ایساکچا، سولنیا و مانگالیا مشغول به کار بودند و جزء خدمه مسجدهای بزرگ این شهرها محسوب مـی شـدند٢؛ حـق تـدریس بـه زبـان ترکـی در مدارس خود٣ در کنار تدریس اجباری زبان رومانیایی که بدین ترتیب مدارس مـسلمانان را دو زبانـه می ساخت ٤؛ تأسیس حوزه علمیه شهر باباداگ که روحانیون و استادان مسلمان به دو زبـان ترکـی و رومانیایی در آن تدریس می کردند و پرداخـت تمـامی هزینـه هـای اداره آن مرکـز از سـوی دولـت رومانی ٥؛ در نظر گرفتن قوانین و حقوقی مساوی برای اقلیت مسلمان که موجبات پیـشرفت جوانـان 6 مسلمان و حتی ورود و ترقی ایشان در ارتش رومانی را فراهم می کرد .
ظاهرا در آن ایام ، دولـت رومـانی / به هـیچ عنـوان تمایـل نداشـت جمعیت مـسلمان دابروجـا ایـن منطقــه را تــرک کننــد و ایــن منطقه خالی از جمعیـت شـود و این یکی از دلایل مهم در تـلاش دولت رومانی برای جلب رضـایت مسلمانان دابروجا بود و امتیازات ویژه ای را برای آنان فـراهم آورد؛ از آن جملــه در شــبه جزیــره بالکان ، رومانی تنها کشوری بـود که در منطقه مسلمان نـشین آن ، ماهنامه ای به زبان ترکی و با نـام "ترک بیرلیگی " به معنی "اتحاد ترکی " منتشر می شد٤.