Abstract:
اندازه گیری میزان رضایت از محیط، پیچیده و متاثر از مجموعه عوامل فراوانی است. در این مقاله متغیرهای جامعه پذیری انسان ها مؤثر بر احساس امنیت از محیط عمومی بررسی شده است. براین اساس با توجه به مطالعه ی ادبیات نظری مربوط به کیفیت محیط، چارچوب مفهومی ای متشکل از عوامل شانزده گانه، برای بررسی در محیط های اجتماعی سنتی و مدرن تدوین و مبنای تحقیق و تحلیل قرار گرفته است. بعد از آن که از طریق آزمون T مشخص شد که میزان احساس امنیت از محیط عمومی در حد متوسط می باشد و از طرفی اختلاف اندکی بین دو نسل برگزیده از نظر رضایت مندی وجود دارد، علت این موضوع در تاثیر ویژگی های فردی ردیابی شد و این نتایج به دست آمد که در محیط عمومی بیشترین تاثیرگذاری بر عوامل شانزده گانه محیطی مربوط به میزان جامعه پذیری،کنش مذهبی و هویت برگزیده بوده و در احساس محیطی نسل قدیم میزان تعهد اجتماعی و واکنش های مذهبی بیشترین تاثیر گذاری را داشته اند. یافته های تحقیق حاکی از تاثیر پذیری شدید میزان احساس امنیت از محیط عمومی از متغیر میزان رضایت اجتماعی است به گونه ای که آن را به عنوان مهم ترین متغیر تاثیر گذار در ادراک محیطی مطرح کرده است. در میان عوامل شانزده گانه ی محیط عمومی نیز ساختار روابط اجتماعی مسؤلانه بیشترین تاثیر پذیری را از متغیرهای احساس امنیت داشته است.
Machine summary:
"احساس امنیت عمومی یکی از معیارهای کلیدی سنجش میزان کیفیت فرهنگی-اجتماعی محیطی مطرح و بدین ترتیب محیط عمومی را به این صورت تعریف کردند:یک محیط با کیفیت مشارکت و مقبولیت بالا،احساس امنیت،رفاه ورضایتمندی به جمعیتش را به واسطهی ویژگیهایی که ممکن است فیزیکی،اجتماعی و یا نمادین باشد،منتقل میکند.
در سطح اول درختارزش،محیط عمومی قرار دارد،در سطح دوم معیارهای اصلی سازندهی احساس امنیتعمومی در حوزه هنجارهای سازنده اجتماعی در چهار بعد مدنظر قرار گرفتهاست؛ارزشهای کنشگرا،بعد رفتارهای تعهدساز اجتماعی،بعد تشویق تنبیهرفتاری و بالاخره بعد ادراک شده فرهنگی از امنیت عمومی،اما نکتهای که باید بداناذعان داشت این است که ابعاد ذکر شده صرفا به منظور سهولت مطالعه وطبقهبندی دادههای به دست آمده صورت گرفته است،و الا ابعاد محیط امنیتعمومی حالتی درهمتنیده دارند و نمیتوان به طور کامل آنها را از هم تفکیک کرد.
بررسیها نشان داد که میزانتحصیلات مهمترین متغیر در احساس و ادراک امنیت محیطی است،به طوری کهبا سنجش احساس امنیت در محیط عمومی در هر سه سطح بررسی(نسل جدید،نسل قدم و کل پاسخگویان)در رابطه بوده و از لحاظ ارتباط با عوامل شانزدهگانهامنیت عمومی نیز در هر سه سطح بررسی رتبهی نخست را به خود اختصاص دادهاست و در کل پاسخگویان با 9 عامل(مزاحمت خیابانی،ضعف بهداشتاجتماعی،احساس ناکارآمد،امنیت اجتماعی،روابط ناسالم اجتماعی،شبکه غیر فعالاطلاعاتی و دسترسی ناکارآمد ضعف در نشاط اجتماعی و بیقانونی و نظمپذیری)در نسل قدیم یا چهار عامل(فضای تحرک و ارتقای اجتماعی،ناکارآمدی بخشانتظامی،سرخوردگی اجتماعی،ظهور و بروز بیقانونی)و در نسل جدید نیز با نهعامل(مزاحمت،اوباشیگری،ناهنجاری آشکار اجتماعی،بروز بیقانونی،جامعهناپذیری،ناکارآمدی نیروی انتظامی،خدمات ناکافی بخش اجتماعی،فقدان و ضعفتعهد اجتماعی و بروز بیعدالتی اجتماعی)رابطهی معنیداری داشته است."