Abstract:
هدف ؛ این مقاله در صدد مقایسه سبک رهبری امام خمینی با سایر سبکهای رهبری موجود و ارائه یک الگوی رهبری سازمانی است. روش؛ روش تحقیق مقالة حاضر مبتنی بر روشهای مطالعه اسنادی و توصیفی تحلیلی آثار و سیره عملی و مدیریتی امام خمینی است. یافته ها؛ طراحی مدلی سه بعدی، شامل نیت و ارضای درونی، رفتار فردی، رفتار گروهی و سازمانی، از یافته های این تحقیق است. در بسیاری از تئوریهای رهبری، ذاتا به انسانها توجه نمیشود، بلکه توجه به انسانها به خاطر افزایش کارآیی و بهرهوری است. در الگوی رهبری امام خمینی که سرشار از نکات ظریف و لطیف مدیریتی بوده، بر پایه عشق الهی و خود مدیریتی و ایمان سرشار به ذات اقدس الهی، تزکیه نفس و تقوای الهی بنا شده، افزایش کارآیی و در نتیجه افزایش رفاه انسانها، وسیلهای برای تکامل، رشد و بلوغ فکری، انسانی و اخلاقی است. نتیجه گیری؛ رمز موفقیت امام در رهبری و مدیریت، خودسازی فردی ایشان بود. لذا بر هر مدیری در فرهنگ اسلامی است که ابتدا از خود شروع کند تا پس از خودسازی، شایسته رهبری و مدیریت در سازمان و جامعه شود.
Machine summary:
خلاصه ای از صفات و ویژگیهای شخصیتی که توسط محققان دیدگاه سنتی از روشهای مختلف به دست آمده، در جدول زیر نشان داده شده است (رضائیان،1379 ،379): (رجوع شود به تصویر صفحه) از آنجا که نتایج این مطالعات با یکدیگر سازگاری نداشت و بعضا بسیار غیرمنطقی و دور از عقل بود، دانشمندان تصمیم گرفتند نگرش خود را تغییر دهند و به جای توجه به «صفات»، «رفتارهای قابل مشاهدة» رهبران را به عنوان محور پژوهشهای خود برگزینند.
برخی مثالهای توصیفگر و منابع آنها در جدول زیر آورده شده است : (رجوع شود به تصویر صفحه) (رجوع شود به تصویر صفحه) § رویکرد امام خمینی(ره) به رهبری به طور کلی متفکران حوزه مطالعات رهبری، مفاهیم متعددی را برای رهبری بیان داشته اند و هر یک ازآنها بر اساس مبانی علمی و اعتقادی خود این موضوع را تجزیه و تحلیل کرده اند.
بر این اساس و با توجه به مباحث مطرح شده ذیل رهیافت ویژگی های شخصیتی - در دانش مدیریت - به مفاهیم حاصل از مطالعه سیره مدیریتی امام خمینی، در سه حوزه زیر پرداخته می شود : 1- مباحث درون فردی : که درآن، خود فرد مسئول است و امری بین خود فرد و ارتباطش با خدا بوده و ربطی به بیرون نداشته و فقط با سیره می توان آنها را اثبات کرد.