Abstract:
چکیدهنوشتار حاضر، آیین و خیمه پاسداری از انقلاب اسلامی ایران را برسه پایه استوار میبیند: دانش، بینش و منش. مراد از دانش، اعم ازدانشهای سازمانی و دینی است. بینش یا بصیرت، برای تعیینجهت و بهرهبرداری صحیح از دانش به کار میآید؛ زیرا بسا کسانیکه دانش دارند، اما از بینش صحیح برخوردار نیستند؛ ماننددانشمندان گمراه. بصیرت، انواعی دارد که در این مقاله به سه نوعآن اشاره شده است: بصیرت دینی، بصیرت سیاسی و بصیرت صنفی.رکن و پایه سوم پاسداری، منش و مرام است. منش و مرام پاسداری،افزون بر فضیلتهای عام، صفاتی است که بیش از دیگران، برازندهسپاهیان اسلام و پاسداران انقلاب اسلامی است؛ مانند مهرورزی بابندگان خدا، جوانمردی، عدالتمداری، انصاف و هر صفت دیگری کهبایسته حاکمان دینی و وابستگان به آنان است. به عبارت دیگر،پاسداران انقلاب اسلامی، به دلیل همکاری با کانونهای قدرت ملی واقتدار دینی، در شمار حاکمان قرار میگیرند و بنابراین بایدبخشهایی از اخلاق حاکمان اسلامی را در خود برجسته سازند.
Machine summary:
"حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت آری به اتفاق، جهان میتوان گرفت هر یک بدون دیگری، ابتر و سترون است و آنگاه که دست در دست هم میگذارند،هر دم دستاوردی مبارک میآورند: عشق و شباب و رندی، مجموعه مراد است چون جمع شد معانی، گوی بیان توان زد در پایان این را نیز بیفزاییم که سپاه پاسداران، اگرچه در عداد تشکلات نظامی است، امابنا به بنیانهای تاریخی و آرمانیاش، فراتر از ارتشهای رسمی و صرفا حکومتی عملمیکند و به همین علت، افزون بر همه آنچه بایسته تشکلات رزمی است، میبایست بهفضیلتهای دیگری نیز آراسته و مزین باشد.
اگرچه بر هر مسلمانی است که پیوسته معرفتجو باشد و در دین خدا تأمل کند و راه رااز بیراهه تشخیص دهد، اما لزوم و ضروت دینشناسی برای پاسداران انقلاب اسلامی، دوچندان است؛ زیرا معرفت آدمیان به دین و جامعه دینی، هر چه بیشتر باشد، پاسداری از آنلذتبخشتر و توأم با رضایت بیشتری است؛ یعنی آنکه میداند از چه گوهری پاسداریمیکند، بیشتر و بهتر از کسی که نمیداند پاسدار چه گنجی است، میکوشد و از این کوششلذت بیشتری میبرد.
زبان حال پاسدارانی که به انگیزهخدمت و معنویت، به میدانهای رزم آمدهاند این است: ما از تو به غیر از او نداریم تمنا حلوا به کسی ده که محبت نچشیده است 2 مرام پاسداری هر گروه و صنفی، افزون بر اخلاقیات عام مانند تقوا و امانتداری و راستگویی، بایداخلاقیات ویژه خود را نیز پاس دارد و بیش از دیگران به آنها اهتمام ورزد."