Abstract:
سوره انسان از جمله سوره هایی است که در فضیلت حضرت علی واهل بیت پیامبر ـ علیهم السلام ـ نازل شده است. روایات، اقوال و منابع زیادی بر این امر دلالت دارد؛ اما برخی از منابع اهل تسنن با مکی برشمردن سوره، این فضیلت را نادیده انگاشته اند. با استناد به منابع اهل تسنن و گردآوری و تحلیل روایات و اقوال در ترتیب نزول سوره های مکی و مدنی و نیز روایات اسباب نزول، نزول سوره در مدینه و اختصاص فضیلت یاد شده به اهل بیت ـ علیهم السلام ـ و بی اساس بودن سبب نزول های دیگر اثبات می شود
Machine summary:
2-1-1- روایت حضرت علی بن أبی طالب علیهالسلام طبرسی (548 ق) این روایات را به نقل از احمد زاهد (حدود قرن 5 ق) در کتاب الایضاح او، با استناد به سعید بن مسیب، از علی بن أبی طالب علیهالسلام میآورد که حضرت علی علیهالسلام از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در مورد ثواب قرآن سؤال میکند.
2-1-2- روایت عبدالله بن عباس روایت ابن عباس از چند طریق به دست میرسد: 2-1-2-1- طریق عثمان بن عطاء از پدرش (عطاء خراسانی، 50 - 135 ق) این روایت را، از طریق یاد شده، این افراد بیان میدارند: ـ ابن ضریس (294 ق) وی این روایت را با گزارش همه سورهها، در دو بخش مکی و مدنی و با کاربرد حرف عطف «ثم» به ترتیب نزول ذکر میکند.
این در حالی است که ـ پیش از آن ـ ترتیب نزول چهار سوره مکی را به نقل از محمد بن نعمان بن بشیر و دیگر سورههای مکی را از مجاهد روایت میکند (همو، 42 - 43).
ـ ابو جعفر نحاس (338 ق) وی از این طریق، اظهار نظر ابن عباس را در مورد مکی و مدنی بودن سورهها، به ترتیب کنونی قرآن و در سرآغاز سورهها، هنگام بررسی آیات ناسخ و منسوخ هر سوره و یا چند سوره، میآورد (نک : 131 - 261).
نیز حسکانی (470 ق) این روایت را با همان سند ماوردی ولی با اختصار متن و استفاده گزینشی در مورد مدنی بودن سوره انسان ذکر میکند (نک : 2/414) .