صفحات اولیه - Journal جامعه شناسی کاربردی

پژوهشي دربارة بي تفاوتي اجتماعي در ايران (مورد پژوهش : شهروندان تهراني ) عليرضا محسني تبريزي ، دانشيار گروه جامعه شناسي ، دانشگاه تهران مجتبي صداقتي فرد، استاديار گروه جامعه شناسي دانشگاه آزاد اسلامي واحد گرمسار ∗ چکيده در اين پژوهش فرضيه هايي در مورد بي تفاوتي اجتماعي در شهر تهران به آزمون نهـاده شـد. با روش پيمايش ، و اجراي ابزار پژوهش بر روي نمونه اي با حجم ٨٥٠ نفر در شهر تهران يافته ها نشان داد؛ ميان متغيرهـاي قوميـت ، شـغل ، و تحصـيلات از صـفات زمينـه اي تفاوت وجود دارد و بين تمامي متغيرهاي مستقل اصـلي ، يعنـي ؛ بـي هنجـاري (آنـومي )، اعتمـاد اجتمـاعي ، اثربخشـي اجتماعي ، رضايت اجتماعي ، محروميت نسبي ، فردگرايي ، تحليل هزينه -پاداش ، و التزام مدني با بـي تفـاوتي اجتمـاعي رابطة معني داري بدست آمد. در نتايج حاصل از تحليل چندگانه ، مشخص شد که حدود ٠/٤٠ درصد تغييرات در بـي تفاوتي اجتماعي به وسيلة مجموع پنج متغير مستقل قابل تبيين است . بر اساس يافته هاي بدست آمده در اين مطالعـه ، مي توان استنتاج کرد که بي تفاوتي اجتماعي در شهروندان تهراني در ميزاني بالاتر از حد متوسط وجود دارد و سـطح آن به ترتيب با نوسانات پنج متغير التزام مدني ، فردگرايي ، بي هنجاري ، رضايت اجتمـاعي ، و محروميـت نسـبي تغييـر مي کند. واژه هاي کليدي : بي تفاوتي اجتماعي ، بـي هنجـاري ، اعتمـاد اجتمـاعي ، اثربخشـي اجتمـاعي ، رضـايت اجتمـاعي ، محروميت نسبي ، فردگرايي ، تحليل هزينه -پاداش ، التزام [تعهد]مدني ∗ نويسنده مسئول : ٠٩١٢٣٨٦٩٣١٣ Email: sedaghatifard@yahoo.