Abstract:
انحرافات و ناهنجاری های جامعه از کجا نشات می گیرند؟ عامل اصلی کجروی های اجتماعی در چیست؟ تشخیص اینکه رفتاری عادی یا نرمال است یا اینکه غیر نرمال و نابهنجار است به چه صورت است؟ اینها در واقع سوالاتی هستند که افکار جامعه شناسان و مسئولان اجتماعی و امنیتی بسیاری از کشورهای جهان را به خود معطوف ساخته است که ما در این مقاله به بررسی اجمالی آنها می پردازیم.
مطالعه انحرافات و کجروی های اجتماعی و به اصطلاح، آسیب شناسی اجتماعی عبارت است از مطالعه و شناخت ریشه بی نظمی های اجتماعی. در واقع، آسیب شناسی اجتماعی مطالعه و ریشه یابی بی نظمی ها، ناهنجاری ها و آسیب هایی نظیر بیکاری، اعتیاد، فقر، خودکشی، طلاق و...، همراه با علل و شیوه های پیشگیری و درمان آن ها و نیز مطالعه شرایط بیمار گونه و نابسمانی اجتماعی است.
What is the origin of deviations and abnormalities? What is the main source
of social deviancies? These are the questions which are the centre of the attention
of sociologists and security and social officials of many countries. This
article aims at considering them briefly.
Studying social deviations which is known as social pathology means studying
and identifying the root of social disorders. In fact, social pathology is
studying and trying to find the root of disorders, abnormalities and some other
impairment such as unemployment, addiction, poverty, suicide, divorce, etc.
alongside causes and approaches of prevention and their treatment, as well as
studying unfit conditions and social disorders.
Machine summary:
"براساس نظریه«کنترل»دورکیم که معتقد است ناهمنوایی و هنجارشکنی و کجروی افراد ریشه در عدم کنترلصحیح و کارایی آنان دارد،به طوری که هرچه میزان کنترل اجتماعی بیشتر باشد و نظارتهای گوناگون از راههای رسمی و غیررسمی،بیرونی و درونی،مستقیم و غیرمستقیمتوسط والدین و جامعه وجود داشته باشند و حساسیت مردم و مسئولان افزایش یابد،میزانهمنوایی مردم بیشتر خواهد بود،نیز بیانگر همین مسئله است که آشفتگی کانون خانوادهیکی از عوامل مهم سوق یافتن فرزندان به سوی انحرافات اجتماعی است.
در این میان شایان توجه است که هرچند مسائلمادی در بروز این فاجعه اجتماعی مؤثر است،اما نمیتواند تنها عامل در تمامی مناطق کشورباشد؛چنانکه استان کهکیلویه و بویراحمد به رغم آنکه جزو نواحی محروم میباشد اما با0/07 درصد زنان خیابانی کمترین میزان را به خود اختصاص داده است و در مقابل استانخراسان با 4/22 درصد و تهران با 14 درصد زن بیشترین میزان را دارا هستند(روزنامه قدس،1381/7/25)به عنوان نمونه آماری در سال 1380 در کشور 4631 نفر به اتهام اعمال و رفتارخلاف عفت عمومی در زندانهای کشور به سر میبردند که حدود 0/5 درصد آنان را زنانو 1/5 درصد را مردان تشکیل میدادند و بهطور متوسط روزانه بین 2 تا 4 دختر فراری ازطریق دستگاههای مسئول برای انجام معاینات لازم به پزشکی قانونی ارجاع داده میشدند کهغالبا به روابط جنسی نامشروع دست زده بودند(روزنامه حیات نو،1380/8/27)."