Abstract:
در این مقاله به منظور مطالعه شیوه رفتار افراد در محیط مجازی اینترنت، این سوال مطرح است که فضای مجازی اتاقهای گپ زنی مبتنی بر متن در اینترنت به عنوان فضایی گمنان چه تاثیری بر روی شیوه خوداظهاری مشارکت کنندگان دارد؟ به عبارت دیگر آیا این نوع ارتباط ممکن است موجب خود افشایی و بروز رفتارهای صمیمانه بین تعامل گران بشود؟
برای پاسخگویی به این سوال با استفاده از نظریه پردازش اطلاعات اجتماعی «جوزف والتر» یک مدل نظری ارایه شد و از آن مدل چهار فرضیه استخراج گردید. برای آزمون فرضیات از روش پیمایشی به وسیله پرسشنامه آن لاین استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان می دهد که عدم حضور فیزیکی کاربران در اتاقهای گپ زنی متن بنیان در اینترنت نه تنها مانع تبادل پیامهای احساسی و اجتماعی بین تعامل گران نخواهد شد، بلکه کاربرانی که سابقه حضور بیشتری در این اتاقها دارند با کسب توانایی در تبادل پیام در قلب متن یاد می گیرند که چگونه نشانه های غیرکلامی و کلامی در ارتباطات رودرو را با استفاده از امکانات موجود در اتاقهای گپ زنی متن بنیان به صورت متن درآورده و با رمزگذاری و رمزگشایی این پیامها به تبادل ویژگی های شخصیتی و احساسات خود بپردازند. به این ترتیب کاربران در همان حال که با گذشت زمان توانایی تبادل پیام در قالب متن را می آموزند، به واسطه گمنامی در این اتاقها به بازی نقش و خودافشایی پرداخته و با بیان آنچه که در دنیای واقعی امکان بازگو کردنش را ندارند، زمینه برقراری ارتباط در محیط مجازی را برای شکل گیری روابط صمیمانه آماده می سازند.
Machine summary:
"نتایج حاصل از تحلیل دادهها نشانمیدهد که عدم حضور فیزیکی کاربران در اتاقهای گپزنی متن بنیان در اینترنت نهتنها مانعتبادل پیامهای احساسی و اجتماعی بین تعاملگران نخواهد شد،بلکه کاربرانی که سابقۀ حضوربیشتری در این اتاقها دارند با کسب توانایی در تبادل پیام در قالب متن یاد میگیرند که چگونهنشانههای غیرکلامی و کلامی در ارتباطات رودررو را با استفاده از امکانات موجود در اتاقهایگپزنی متن بنیان به صورت متن در آورده و با رمزگذاری و رمزگشایی این پیامها به تبادلویژگیهای شخصیتی و احساسات خود بپردازند.
به این ترتیب کاربران در همان حال که باگذشت زمان توانایی تبادل پیام در قالب متن را میآموزند،به واسطۀ گمنامی در این اتاقها بهبازی نقش و خودافشایی پرداخته و با بیان آنچه که در دنیای واقعی امکان بازگو کردنش راندارند،زمینۀ برقراری ارتباط در محیط مجازی را برای شکلگیری روابط صمیمانه آمادهمیسازند.
عدم حضور فیزیکی کاربران در اتاقهای گپزنی متن بنیان در اینترنت برخلاف نظریات مبتنی بر مدلوظیفهگرا نهتنها مانع تبادل پیامهای احساسی و اجتماعی و گسترش روابط بین تعاملگران نخواهدشد،بلکه کاربرانی که از سابقۀ حضور در این اتاقها برخوردار هستند با کسب توانایی در تبادل پیام درقالب متن یاد میگیرند که چگونه نشانههای غیرکلامی و کلامی در ارتباطات رودررو را با استفاده ازامکانات موجود در اتاقهای گپزنی متن بنیان به صورت متن در آورند و به تبادل ویژگیهای شخصیتی واحساسات بپردازند."