Abstract:
هدف این پژوهش تعیین میزان تاثیر تمرین با کفی شنا بر ظرفیت هوازی و بی هوازی شناگران رده سنی در شنای کرال پشت بود. برای دستیابی به این هدف 20 نفر از شناگران پسر رده سنی (9تا 17سال) شهرهای تهران و کرج به صورت هدفمند انتخاب شدند. با استفاده از روش تصادفی طبقه ای به دو گروه تجربی (تمرین با کفی شنا) با میانگین سن45/2 ± 56/13سال، میانگین قد07/16 ± 44/160سانتی متر و میانگین وزن02/10 ± 48/53 کیلوگرم وکنترل (تمرین بدون کفی شنا) با میانگین سن29/2 ± 44/13سال میانگین قد37/13 ± 44/159سانتی متر و میانگین وزن17/9 ± 93/53 کیلوگرم تقسیم شدند. هرکدام از این گروهها یک دوره تمرینی هشت هفته ای را پشت سر گذاشتند (شناگران گروه تجربی در بخشی از تمرین از کفی شنا استفاده می کردند). قبل و بعد از این دوره تمرین، توان هوازی به روش مستقیم و با یک آزمون فزاینده با دو چرخه کارسنج دست و ظرفیت هوازی با استفاده از تعیین سرعت شنایی اندازه گیری شد. همچنین توان بی هوازی اندام فوقانی با استفاده از آزمون وینگیت نه ثانیه و ظرفیت بی هوازی با اندازه گیری لاکتات بیشینه بعد از 100 متر شنای کرال پشت اندازه گیری شد. نتایج زیر با استفاده از آزمون t مستقل برای بررسی تفاوت بین گروهها با تعیین 05/0 = α به دست آمد: تمرین با کفی شنا باعث افزایش سرعت متوسط شناگران در 100 متر کرال پشت شد (05/0 ≥ P ). اما تمرین با کفی شنا تاثیری بر توان هوازی، V4 ، توان بی هوازی و لاکتات بیشینه و سرعت متوسط 400 مترکرال سینه شناگران نداشت (05/0 < ( P . بنابراین استفاده از کفی در بخشی از حجم تمرین تاثیر قابل توجهی بر توان هوازی، V4 ، توان بی هوازی عملکرد استقامتی و لاکتات بیشینه شناگران کرال پشت ندارد.
Machine summary:
"از طرفی با توجه به اهمیت نسبی آمادگی هوازی و بیهوازی برای هر دو دستۀ شناگران سرعتی و استقامتی9،4،لزوم دستیابی شناگران به نسبت صحیحی از این فاکتورها16،10،9،3،اهمیت ویژۀ بررسی تأثیر تمرینات مختلط و همچنین اثر متقابل ویژگیهای هوازی و بیهوازی بر یکدیگر17،16،4پژوهش حاضر میزان تأثیر تمرین با کفی شنا را بر عملکرد سرعتی و استقامتی و ظرفیت و توان هوازی و بیهوازی شناگران کرال پشت، مورد بررسی قرار داده است.
نتایج آزمون t وابسته برای مقایسه میانگینهای به دست آمده در پیشآزمون و پسآزمون در دو گروه تجربی و کنترل نشان داد بین میانگین سرعت متوسط شنای 100 متر کرال پشت و 400 متر کرال سینه،قبل و بعد از دورۀ تمرین در هر دو گروه تفاوت معنیداری وجود دارد )50/0?<P( .
نتایج این تحقیق نشان داد سرعت متوسط 100 متر شنای کرال پشت-که در این پژوهش نماینده عملکرد سرعتی(عملکرد هوازی)است-در هر دو گروه تجربی و کنترل بعد از دورۀ تمرین افزایش یافت.
ولی تفاوت معنیدار موجود بین دو گروه تجربی و کنترل در مقادیر حاصل در پسآزمون،نشان از تأثیر دستکاری تجربی(استفاده از کفی در بخشی از برنامه تمرینی گروه تجربی)بر سرعت متوسط 100 متر شنای کرال پشت شناگران گروه تجربی دارد که باعث ایجاد اختلاف در میانگینهای دو گروه شده است.
افزایش سرعت متوسط 400 متر شنای کرال سینه-که در این پژوهش نماینده عملکرد استقامتی(هوازی شناگران)است-در هر دو گروه تجربی و کنترل بعد از دورۀ تمرین مشاهده میشود،که به دلیل مشابه این تغییرات را نیز نمیتوان حاصل از انجام تمرینات در هر دو گروه دانست."