Abstract:
هدف: آدیپونکتین به عنوان یک آدیپوکاین در تنظیم عملکرد انسولین نقش دارد. هدف از مطالعه حاضر تاثیر تمرین استقامتی همراه با روزه داری و یک دوره بی تمرینی بر سطوح پلاسمایی آدیپونکتین و شاخص مقاومت به انسولین در مردان غیرفعال بود. مواد و روش ها: تعداد 26 آزمودنی (میانگین ± انحراف معیار؛ سن، 7/3±2/25 سال؛ وزن، 7/12± 3/78 کیلوگرم) به طور داوطلبانه در دو گروه روزه داری (F) و تمرین استقامتی + روزه داری (F+ET) در این تحقیق شرکت کردند. گروه F+ET در طول ماه رمضان 3 جلسه در هفته به تمرین استقامتی روی تردمیل پرداختند. طول و شدت فعالیت بر اساس انرژی مصرفی تعیین شده بود و مقدار کالری مصرفی هر جلسه تمرین استقامتی در هفته اول ماه رمضان 500 کیلو کالری که تا هفته آخر ماه رمضان به 800 کیلو کالری در جلسه افزایش یافت. پس از پایان ماه رمضان آزمودنی های گروه F+ET فعالیت و روزه داری خود را متوقف و 2 هفته بی تمرینی داشتند و آزمودنی های گروه F نیز روزه داری را متوقف و به رژیم غذایی عادی خود برگشتند. شاخص های آنتروپومتریکی و نمونه های خونی در سه مرحله قبل، در پایان ماه رمضان و دو هفته پس از ماه رمضان اندازه گیری و ثبت شدند. برای تحلیل آماری داده ها از تحلیل واریانس مکرر با عامل بین گروهی استفاده شد. یافته ها: مقایسه بین گروهی داده ها نشان داد که تمرین استقامتی در ماه رمضان بر غلظت آدیپونکتین، شاخص مقاومت انسولین، گلوکز و انسولین تاثیر معنی داری نداشت (05/0p>). با وجود این، غلظت آدیپونکتین در هر دو گروه F+ET و F در دو هفته پس از ماه رمضان افزایش معنی داری پیدا کرد (05/0p ). نتیجه گیری: بر اساس یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری کرد که ترکیب تمرین هوازی و روزه داری اثری فراتر از روزه داری تنها ایجاد نمی کند و افزایش آدیپونکتین در دو هفته پس از ماه رمضان احتمالا ناشی از تغییر رژیم غذایی از روزه داری به رژیم عادی می باشد و ارتباطی با بی تمرینی ندارد
Machine summary:
"افراد روزهدار زیادی طی ماه رمضان فعالیت ورزشی خود را ادامه میدهند که با توجه به متفاوت بودن سیکل تغذیهای و آهنگ شبانهروزی بسیاری از هورمونها در این ماه،فعالیت ورزشی نیز احتمالا آثار و سازگاریهای فیزیولوژیک متفاوتی خواهد داشت16؛برای مثال،هالبرگ و همکاران(2005)اثر 20 ساعت روزهداری را به دنبال 14 روز روزهداری متناوب(7 روز روزه،7 روز بدون روزه)بر میزان آدیپونکتین پلاسمای 8 مرد سالم 5/52-IMB بررسی و نشان دادند غلظت آدیپونکتین پلاسما افزایش مییابد17.
باوجوداین،در تحقیق حاضر در پایان ماه رمضان با وجود بهبود درصد چربی و شاخص تودۀ بدنی تغییر معنیداری در غلظت آدیپونکتین مشاهده نشد.
در تحقیقات دیگر مشاهده شد آزمودنیهای با IMB بیشتر که کاهش وزن بیشتری داشتند،در مقایسه با آزمودنیهای با IMB کمتر افزایش بیشتری در غلظت آدیپونکتین خود تجربه کردهاند36البته،دادههای تحقیق حاضر تفاوتهای درون آزمودنی قابل ملاحظهای را نشان میداد طوری که مانع از تغییرات معنیدار میانگین غلظت آدیپونکتین در پایان ماه رمضان شد.
در تحقیق حاضر مشاهده شد افزایش آدیپونکتین دو هفته پس از ماه رمضان در گروه TE+F و F همزمان با کاهش معنیدار درصد چربی رژیم غذایی در مقایسه با ماه رمضان بوده است.
به طور کلی نتایج تحقیق حاضر نشان داد اگرچه تمرین استقامتی همراه با روزهداری تغییرات مطلوبی در ترکیب بدنی(کاهش درصد چربی و شاخص تودۀ بدنی)در پایان ماه رمضان ایجاد میکند،این تغییرات با تغییرات معنیدار غلظت آدیپونکتین پلاسما و شاخص مقاومت به انسولین در پایان ماه رمضان همسو نیست."