Abstract:
هدف این مقاله بررسی عوامل موثر بر مخارج مصرفی کالاهای بی دوام با استفاده از آمارهای متغیرهای سری زمانی طی سال های 1358 تا 1386، مدل انتخابی از روش الگوی خود بازگشت برداری برآورد شده است. عوامل موثر بر هزینه های مصرفی نهایی کالاهای بی دوام، شامل درآمد قابل تصرف، ثروت، تورم، شاخص قیمت نسبی کالاهای بادوام به بی دوام و نرخ بهره حقیقی می باشد. نتایج نشانگر این است که با افزایش ثروت و افزایش درآمد مصرف کالاهای بی دوام افزایش می یابد. همچنین با افزایش شاخص کالاهای بادوام به کالاهای بی دوام، مصرف کالاهای بی دوام افزایش می یابد.
This study investigates the factors that influence the expenditure of consuming non-durable goods in the economy of Iran. the importance of non durable consumer goods in the basket of household caused to identify the factors affecting the consumption of these goods. By statistical time series during 1979-2007، a model was estimated by Vector Auto Regression method. Factors which affect the marginal expenditure of non durable goods include disposable income، wealth، inflation، index of durable goods to non-durable goods and the real interest rate. In this regard، information and data of the Central Bank of Islamic Republic of Iran were used. The results stated that by increasing the wealth and income، the consumption of non-durable goods will be increased. Also، any increase in the index of durable goods to non-durable goods will grow non-durable goods consumption.
Machine summary:
عوامل موثر بر هزینههای مصرفی نهایی کالاهای بیدوام، شامل درآمد قابل تصرف، ثروت، تورم، شاخص قیمت نسبی کالاهای بادوام به بیدوام و نرخ بهره حقیقی میباشد.
از محدودیت بودجه بین دورهای، همانباشتگی[12] هزینههای مصرف کالاهای بیدوام با درآمد و ثروت و با قیمت نسبی کالاهای بادوام و مصرف کالاهای بیدوام را مورد بررسی قرار دادند و در نهایت به رابطه زیر رسیدند: (1) مصرف کل داده شده است ، که در آن مصرف کالاهای بادوام، مصرف کالاهای بیدوام، r نرخ بهره واقعی روی دارایی، قیمت نسبی کالاهای بادوام به کالاهای بیدوام، نرخ تورم قیمتهای نسبی، ، Y درآمدهای نیروی کار، ، و .
4- حقایق آشکار شده در اقتصاد ایران نمودار (1) روند رشد سالانه مصرف را نشان میدهد، همان طور که ملاحظه میشود بالاترین میزان رشد 23/10 درصد است که مربوط به سال 1362 میباشد، این میزان رشد به دنبال افزایش درآمدهای ارزی کشور، افزایش صادرات و بالا رفتن قیمت نفت و همچنین اجرای سیاستهای پولی و مالی انبساطی و حرکت به سمت تک نرخی کردن ارز و آزادسازی واردات که در طول برنامه اول توسعه صورت پذیرفته ایجاد شده است (بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران،1362،ص20).
میانگین رشد این متغیر در طی سالهای مورد مطالعه برابر با 08/2 درصد در سال بوده است (بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران 20:1373) نمودار 4 : روند رشد سالانه درآمد قابل تصرف منبع: بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران 5- تصریح مدل هدف این مقاله بررسی عوامل موثر بر مخارج مصرفی کالاهای بیدوام در اقتصاد ایران میباشد.
مدل مورد بررسی در این مقاله به صورت زیر است: (3) Cd هزینههای مصرفی نهایی خانوارهای کشور کالاهای بیدوام، Yd درآمد قابل تصرف، W ثروت، R(cpi) نرخ تورم، Pd شاخص کالاهای بادوام به بیدوام و rr نرخ بهره حقیقی است.