Abstract:
جووان سویج در صربستان غربی متولد شد و بهطور گسترده به مطالعة «کراس هادیناریک» پرداخت. در کتاب او با عنوان داس کارست فنومن، انحلال سنگ آهک فرایندی کلیدی و مهم در ایجاد انواع دولینها، که ازلندفرمهای متمایز کارستی هستند، معرفی شدهاند. بنابراین، کراسهای دیناریک، به خاطر لندفرمهای انحلالی و سفرههای آبدار با تلفظ آلمانی «کارست» شناخته شد. در حال حاضر، واژة آلمانی کارست برای پدیدههای انحلالی جدید و دیرینه بهکار برده میشود. سویج، رفتار سفرههای آب زیرزمینی را با توسعة شبکههای انحلالی و درنهایت با چرخة تحول و تغییرات سطح زمین مرتبط ساخت. او به عنوان پدر ژئومورفولوژی کارست خوانده شده است.
Machine summary:
این کنفرانس بهطور ویژه از دانشمند برجسته، جووان سویج که اولین مقالة بزرگ خود را ۱۱۰ سال پیش دربارة کارست منتشر کرد، تجلیل میکند.
او با مناطق «دیناریک» شمالی آشنا بود و سویج را تشویق کرد تا بیشتر روی پدیدة کارست این منطقه متمرکز شود، زیرا آثار تغییر شکلهای تکتونیکی در سراسر منطقة کارست دیناریک بسیار مهماند.
او دریافت در بسیاری موارد، وقتی که فرایند «کارستی شدن» شروع میشود، هیچ سطح ایستایی آبی در عمق سنگ وجود ندارد و (حداقل در مناطق کوهستانی) سطح آب در غارها تکامل مییابد و نوسان قابل توجهی دارد و یک منطقة هیدرولوژیکی مشخص را ایجاد میکند که در حال حاضر به «اپیفراتیک» معروف است.
جووان سویج و کارست تصور میشود که کلمة کارست شکل آلمانی واژة «اسلاوی» kars یا kras به معنای «زمینهای سنگی» است که برای مناطق کارست دیناریک (بهویژه کارست قسمت شمالی یا کارست کلاسیک) بهکار میرود.
چون براساس کتاب داسکارست فنومن سویج، (بدون شک) این پدیدهها از سایر اشکال استاندارد و مشخص در ژئومورفولوژی جریانی متمایز میشوند، از لحاظ تاریخی انتشار آثار سویج در سال ۱۸۹۳ اساس این موضوع را پایهریزی کرد و بههمین دلیل جووان سویج پدر ژئومورفولوژی و هیدرولوژی کارست بهحساب میآید.
سویج به درستی تصور میکرد، ریزترین نوع شیارها (که در حال حاضر به اسم «ریلکارن» شناخته میشوند)، بهسرعت روی سنگ آهک به وجود میآیند، اما در مورد اینکه ممکن است آنها کامل و به اشکال بزرگتری تبدیل شوند، در اشتباه بود.
با وجود این، او این روش را زیاد بهکار نگرفت، در عوض، مدل تکاملی هیدرولوژیکی کارست را طراحی کرد که در شکل ۴ نشان داده شده است.