چکیده:
به منظور بررسی رابطه سبک های یادگیری و باورهای خودکارآمدی با پیشرفت ریاضی 200 دانش آموز با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای اندازه گیری سبک های یادگیری از آزمون گروهی اشکال نهفته (ویتکین و دیگران، 1971) و برای اندازه گیری باورهای خودکارآمدی از آزمون باورهای خودکارآمدی عمومی (شرر و دیگران، 1982) استفاده به عمل آمد؛ برای تحلیل داده ها، از همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون بهره گرفته شد. نتایج نشان می دهد همبستگی معنادار مثبت بین پیشرفت دانش آموزان در درس ریاضی و باورهای خودکارآمدی وجود دارد. همین نتیجه بین سبک های یادگیری و پیشرفت ریاضی به دست آمد. ولی سبک های یادگیری بیش از باورهای خودکارآمدی، پیشرفت ریاضی را تبیین کردند.
خلاصه ماشینی:
با توجه به اهمیت درس ریاضی در مدارس و تاکید دیدگاه های نـوین آمـوزش ریاضـی بـر شـناخت مفـاهیم و چگونگی پردازش آنها و همچنین توجه به عوامل مـوثر در تفـاوت هـای یـادگیری افـراد (سـبک هـای یـادگیری و باورهای خودکارآمدی )، برای شناخت سبک های یادگیری در دانش آموزان و تبیین نقش باورهای خودکارآمـدی در پیشرفت ریاضی ، لازم است فعالیت های پژوهشی بیشتری صورت گیرد.
روش در این پژوهش ، بررسی رابطه سبک های یادگیری شناختی و باورهای خودکارآمدی بر پیشرفت ریاضـی دانـش آموزان دبیرستانی با روش توصیفی ، از نوع همبستگی مورد بررسی قرار گرفته اسـت .
همچنین ، نتایج پژوهش حاضر نشان دادند که بین سبک هـای یـادگیری و پیـشرفت ریاضی در دانش آموزان رابطه مثبت معنادار وجود دارد.
برای پاسخ به سوال پژوهش ، یعنی "آیا سبک های یادگیری و باورهای خودکارآمدی ، می توانند پیشرفت دانـش آموزان در درس ریاضی را پیش بینی کنند؟" تحلیل رگرسیون انجام شد.
نتایج حاصل از محاسبه ضریب شیب و شیب استاندارد نشان مـی دهنـد کـه در پـیش بینی نمره ریاضی دانش آموزان ، سهم سبک های یادگیری ، بیش از باورهای خودکارآمدی است .
بنابراین ، برای تعیین سهم سبک های یادگیری و باورهای خودکارآمدی در پیش بینی نمره ریاضی دانش آموزان می توان از معادلـه پـیش بین دو متغیر استفاده کرد.
افزون بر آن ، نتایج پژوهش حاضر، نشان دادند که سهم سبک های یـادگیری در پـیش بینـی پیـشرفت دانش آموزان در درس ریاضی ، بیشتر از سهم باورهای خودکارآمدی است .