چکیده:
بدون تردید زن نیمی از پیکره اجتماع است و شخصیت و رفتار او در شکل گیری جامعه نقش مهمی دارد. در طول تاریخ مباحث مختلفی در خصوص زن طرح شده که بسیاری از آنها به افراط یا تفریط کشـیده شـده اسـت . آنچـه در ایـن میـان قابـل توجـه اسـت آموزه های ادیان آسمانی در این زمینه است . آیات و کلمـات متعـددی در قـرآن کـریم ، تورات و انجیل به موضوع زن پرداخته که هر یـک نشـانگر اهمیـت آن در ایـن متـون مقدس است . آنچه تورات و انجیل در خلقت زن و گناه اولیه آدم مطرح کرده اند با آیات قرآن کریم سازگاری ندارد. قرآن برای خلقت زن ، همچون مرد، اصـالت قائـل اسـت و صرفا زن را در گناه اولیه و خطای آدم مقصر نمـیدانـد، بلکـه هـر دو را در آن سـهیم میکند. البته آموزه های تورات و انجیل درباره سرشت زن با آیات قرآن مطابقـت دارد و همگی قائل به فطرت خداشناسی و کرامت ذاتی زن شده اند.
خلاصه ماشینی:
این روایت کـه به صورت کلی آفرینش مرد و زن (آدم و حوا) را مطرح میکند هیچ اصالتی بـه وجـود مرد یا فرعیت وجود زن نمیدهد؛ سرانجام خداوند فرمود انسان را شبیه خود بسازیم تا بر حیوانات ، زمین و ماهیان و دریا و پرندگان آسمان فرمانروایی کند.
یعنی ممکن اسـت برخـی بگوینـد ایـن کلمـات و آیات در عهد عتیق ابهام و اجمال بالایی دارد و نشان از خضوع زن در برابر مرد اسـت ، اما آنچه در تفسیر و شرح این کلمات از ناحیه خـود عالمـان یهـودی وارد شـده نشـان میدهد که مقصود از روایت دوم همان اصل بودن خلقت مرد و طفیل بودن خلقـت زن است .
البتـه در برخی تفاسیر و کتب تاریخی مسلمانان آموزهای تورات و انجیل در خلقت آدم و حـوا وارد شده و حتی روایاتی در باب آن ذکر کرده اند، اما با تحقیـق وافـی و تتبـع دقیـق و کامل مشخص میشود که این مطالب از اسراییلیات و بیـرون از معـارف وحیـانی قـرآن بوده و روایات هم ضعیف السند و خالی از حجت است (مکارم شیرازی، ١٣٧٣: ٣/ ذیـل آیـه اول سوره نساء؛ مغنیه ، ١٣٨٥: ٣٩٢/٢).
بنابراین ، آیات قرآن کریم دلالت میکند که خداونـد ایـن فطـرت خداشناسـی را در وجود تمامی انسان ها تعبیه کرده و این اعطای الاهی به حقیقت وجـود انسـانی اسـت و هیچ گونه تمایز جنسـیتی در کـار نیسـت کـه درنتیجـه آن مـرد بیشـتر از زن از فطـرت برخوردار باشد.
در آیات قرآن کریم و آموزه های تورات و انجیل انسان دارای کرامت ذاتی است کـه خداوند به او اعطا کرده و لازم است هر انسانی به این جایگـاه عظـیم خـود در خلقـت توجه کرده و آن را ارزان نفروشد.