چکیده:
زمینه: با توجه به این که یکی از مشکلات جدی دانش آموزان مبتلا به رفتارهای پرخاشگرانه، نارسائی در زمینه مهارت های اجتماعی است؛ پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش برنامه درسی مهارت های موثر کودکان والکر (1983) با شیوه شناختی ـ رفتاری بر افزایش مهارت های اجتماعی دانش آموزان پرخاشگر انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر آزمایشی و طرح به کار رفته در این پژوهش، طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل و همچنین مرحله پیگیری دوماهه است. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش آموزان دختر پایه پنجم و ششم ابتدایی مبتلا به پرخاشگری شهر لنگرود در سال تحصیلی 92-1391 تشکیل می دادند که تعداد 30 نفر از آنها با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای تصادفی انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایدهی شدند. از سیاهه رفتاری کودک و مقیاس مهارت های اجتماعی ماتسون استفاده شد. برنامه آموزش مهارت های موثر کودکان والکر در طی 17 جلسه به مدت دو ماه برای افراد گروه آزمایش ارائه گردید. جهت تحلیل داده های جمع آوری شده از آزمون تحلیل کوواریانس اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته ها: تحلیل داده های این پژوهش نشان داد که در مرحله پس آزمون و پیگیری، بین دو گروه آزمایش و کنترل، در میزان نشانه های مهارت های اجتماعی تفاوت معنادار وجود دارد. نتیجه گیری: بنابراین برنامه درسی مهارت های اجتماعی والکر به عنوان یک برنامه مداخله اولیه موثر برای دانش آموزان در معرض خطر رفتارهای پرخاشگرانه معرفی می گردد.
خلاصه ماشینی:
"Fuller Nangle et al Elder, Edelstein & Narick The ACCEPTS Program: A Curriculum for Children's Effective Peer and Teacher Skills One-to-one Small-group Large-group مراحل آموزش مهارتهای اجتماعی بر اساس برنامه والکر در چارچوب آموزش مستقیم به شرح زیر است: - تعریف رفتارهای مورد نظر - سنجش مهارت دانشآموز در هر یک از مهارتها - آموزش مهارتهای مورد نیاز از طریق نمایش نمونههای مختلف و فراهم کردن پسخوراند - فراهم کردن فرصت هایی برای تمرین، تعمیم دهی و نگهداری مهارتها پژوهشهای مختلفی درباره اثربخشی برنامه درسی والکر صورت گرفته و اثربخشی آن را مشخص ساخته است.
در نهایت پس از تکمیل پرسشنامهها و با توجه به نمره برش اختلال پرخاشگری در فهرست سیاهه رفتاری کودک برای دختران (10)، دانشآموزانی که در دامنه بالینی قرار گرفتند مشخص و Campbell-Whatley Valas Kavale & Mostert دوباره توسط مقیاس مهارتهای اجتماعی متسون مورد سنجش قرار گرفتند تا به این ترتیب تعداد 30 نفر از دانشآموزان پرخاشگر که دارای بیشترین نارسایی در مهارتهای اجتماعی (دامنه نمرات 56 تا 130) بودند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایدهی شدند.
همانگونه که در این پژوهش نشان داده شد دانشآموزان با یادگیری و تمرین مهارتهای اجتماعی توانستند دامنهای از رفتارهای مقبول را از خود نشان دهند Filler & Xu Kamps & Kay Spence Malecki & Elliott Harrell, Mercer & DeRosier Severs & Jones-Blank Naylor, Tolan & Wilson Hammond Pentz, Mihalic & Grotpeter Aydogan, Klinc & Tepeta که منجر به پیامدهای مثبت روانی- اجتماعی مانند: ورود به گروه همسالان، دوستیابی موفق و داشتن تعامل مثبت و متقابل در بازی با همسالان شد."