چکیده:
با وجود اهمیت کارآفرینی دانشگاهی، بسیاری از دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی به اطلاعات و سنجههای دقیق و معتبر برای پایش و ارزشیابی فعالیتهای مرتبط با کارآفرینی دانشگاهی دسترسی ندارند. نشانگرهای کارآفرینی دانشگاهی را میتوان مانند واحدهای اطلاعاتی راهبردی در برنامهریزی توسعه کارآفرینانه دانشگاهی مد نظر قرار داد؛ از این رو این پژوهش با هدف شناسایی و اعتبارسنجی مجموعهای نمایا از نشانگرهای کارآفرینی دانشگاهی در حوزه آموزش عالی کشاورزی به عنوان واحدهای اطلاعاتی راهبردی در برنامهریزی توسعة دانشگاهی انجام شد. برای دستیابی به هدف تحقیق از فن دلفی در سه دور بهره گرفته شد. بر این پایه، رویهمرفته از هجده خبره برای مشارکت در انجام مطالعه دلفی کمک گرفته شد و سرانجام با بهرهگیری از فرایند تحلیل سلسلهمراتبی و تاپسیس 63 نشانگر در قالب پنج مؤلفه دستهبندی و رتبهبندی شد: 1. سرمایهگذاری در کارآفرینی دانشگاهی (9 نشانگر)، 2. فعالیت کارآفرینی دانشگاهی (10 نشانگر)، 3. عملکرد فعالیتهای کارآفرینی دانشگاهی (19 نشانگر)، 4. بهرهوری کارآفرینی دانشگاهی (9 نشانگر) و 5. نتایج و پیامدهای کارآفرینی دانشگاهی (16 نشانگر).
In spite of the importance of academic entrepreneurship، universities and higher education institutions lack accurate information and measures to monitor and evaluate activities of academic entrepreneurship. Indicators of academic entrepreneurship could be used as units of strategic information for planning entrepreneurial university development. Thus، this research aimed to identify and validate a set of representative indicators of academic entrepreneurship in higher agricultural education. To that end، the Delphi technique was designed to be developed in three rounds. Finally، using AHP and TOPSIS، the five categories of indicators of academic entrepreneurship was ranked، including: (1) investment in academic entrepreneurship (9 indicators)، (2) total activities of academic entrepreneurship (10 indicators)، (3) performance of academic entrepreneurship (19 indicators)، (4) productivity of academic entrepreneurship (9 indicators)، and (5) impacts of academic entrepreneurship (16 indicators).
خلاصه ماشینی:
با توجه به تازگی نسبی موضوع و برخوردار نبودن همۀ اعضای هیئت علمی و دست اندرکاران آموزش عالی کشاورزی کشور از تجربه و آگاهی لازم دربارة شاخص ها و نشانگرهای کارآفرینی دانشگاهی ، در این تحقیق از روش دلفی (نوع کلاسیک به شیوة عمل دلفی) مبتنی بر کسب و پالایش گروهی از خبرگان در سه دور بهره گرفته شد.
این نشانگرها مبین دستاوردها و نتایج کارآفرینی دانشگاهی برای ذی نفعان و دست اندرکاران امر (شامل دانشگاه ، اعضای هیئت علمی و محققان دانشگاهی و نیز بخش کشاورزی و صنعت و کلیت جامعه ) است .
mez-Gras et alGo) فقط به نشانگرهای مرتبط با مؤلفۀ عملکرد کارآفرینی دانشگاهی نظیر راه اندازی شرکت های انشعابی ، ثبت اختراع و نظایر آن اشاره کرده اند و به سایر شاخص های مطرح در این تحقیق نپرداخته اند؛ همچنین در بیشتر تحقیقات متغیرها ملاک ارزیابی قرار گرفته اند و به تعریف نشانگر و شاخص ، که از طریق دادن نسبت مناسب به متغیر به دست می آید، اقدام نشده است .
(به تصویر صفحه مراجعه شود) پیشنهادها با توجه به یافته های تحقیق می توان پیشنهاد داد از مجموع نشانگرهای معرفی شده - که از جنبه های مختلف سنجش پذیری ، کاربرد پذیری و مناسبت در سطح مورد قبولی هستند- برای ارزیابی فعالیت های کارآفرینانۀ اعضای هیئت علمی و مراکز آموزش عالی کشاورزی و 1.