چکیده:
کارآفرینی، راهکاری مناسب برای دستیابی به توسعة اقتصادی و ایجاد فرصتهای شغلی بهشمار میرود. قصد کارآفرینی نیز پیشدرآمد رفتارکارآفرینانه قلمداد شده است. برای کسب شناختی جامع از قصد کارآفرینی دانشجویان و سازههای اثرگذار بر آن، قصد کارآفرینی دانشجویان پیام نور مطالعه شد. در این راستا، تلفیقی از نظریههای رفتار برنامهریزیشده، رویداد کارآفرینی و مدل دیویدسون به کار گرفته شد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و بر حسب گردآوری دادهها، توصیفی شاخة پیمایشی است. دادههای مورد نیاز این پژوهش پیمایشی از طریق پرسشنامه و از میان 161 نفر از دانشجویان رشتههای مختلف دانشگاه پیام نور گردآوری شد که با استفاده از روش نمونهگیری طبقهای تصادفی انتخاب شده بودند. یافتههای پژوهش بیانگر آن است که قصد کارآفرینی دانشجویان رشتههای فنی- مهندسی، مدیریت و بازرگانی به گونة معناداری بالاتر از دانشجویان سایر رشتهها است. علاوه بر آن، نگرش عمومی، نگرش نسبت به کارآفرینی، باور به خودکارآمدی و سابقة کارآفرینی در زمرة عوامل اصلی اثرگذار بر قصد کارآفرینی دانشجویان رشتههای فنی- مهندسی، مدیریت و بازرگانی محسوب میشود. این در حالی است که قصد کارآفرینی دانشجویان سایر رشتهها از طریق نگرش عمومی، باور به خودکارآمدی و هنجارهای اجتماعی ذهنی قابل تبیین است. بر اساس این یافتهها، توصیههایی بهمنظور بهبود قصد کارآفرینی دانشجویان ارائه شده است.
Entrepreneurship is considered as an appropriate approach to accelerate economic development and provide employment opportunities. With this regard، entrepreneurial intention is the main determinant factor in deciding to be an entrepreneur. In order to obtain sufficient knowledge about entrepreneurship and its determinants، entrepreneurial intention of Payame Noor University students was studied. An integration of theory of planned behavior، entrepreneurial event، and Davidson’s models were adapted to clarify the most crucial elements of entrepreneurial intention. A stratified random sampling technique was used to collect a representative sample of university students. In this survey، a total of 161 students were interviewed using a questionnaire. The results indicated that the entrepreneurial intention of engineering، management and business students (EMB) is significantly higher than the other majors. In addition، the study identified general attitudes، attitudes toward entrepreneurship، self-efficacy and vicarious experience are the most relevant factors explaining entrepreneurial intentions of EMB students. While for the Non-EMB students، general attitudes، self-efficacy and subjective norms are the main determinants of entrepreneurial intentions. Accordingly، a number of considerations about developing intentions towards entrepreneurship are recommended.
خلاصه ماشینی:
از آنجا که نتایج حاصل از دیده بانی جهانی کارآفرینی (٢٠٠٣ ,Bygrave &Minniti ) نشان داده است که تمایل به کارآفرینی در میان دانشجویان رشته های مختلف یکسان نیست و دانشجویان رشته های فنی و بازرگانی به میزان بیشتری برای راه اندازی کسب و کار اقدام میکنند، برای انتخاب افراد قابل مطالعه از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی با انتساب متناسب استفاده شد.
بررسی مدل علی قصد کارآفرینی دانشجویان رشته های فنی - مهندسی، مدیریت و بازرگانی نشان میدهد که نگرش نسبت به کارآفرینی از دیگر عوامل اصلی پیش بینیکنندة قصد کارآفرینی است .
همچنین تحلیل علی مدل قصد کارآفرینی دانشجویان رشته های فنی- مهندسی، مدیریت و بازرگانی نشان میدهد که سابقۀ کارآفرینی نیز نقش بسزایی در شکل گیری باور آنان به خودکارآمدی و تمایل به شروع کسب و کار داشته است .
این یافته که با نتایج حاصل از مطالعۀ اسکات و تومی (به نقل از & Turker ١٤٥ :٢٠٠٩ ,Selcuk) و کریمی و همکاران (١٣٩١: ١٠٥) منطبق است ، نشان دهندة تأثیر قابل توجه عوامل محیطی در تصمیم کارآفرینی افراد است ؛ بنابراین دانشگاه ها میتوانند با برگزاری سمینارهای مختلف و دعوت از کارآفرینان برتر، دانشجویان را در معرض تجربه های موفق کارآفرینی قرار دهند تا از این طریق تمایل آنان نسبت به انتخاب فرصت های شغلی کارآفرینانه افزایش یابد.
"Entrepreneurial intentions: Applying the theory of planned behavior", Entrepreneurship and Regional Development, 5(4): 315-330.
"Factors affecting entrepreneurial intention levels: A role for education", International Entrepreneurship Management Journal, 7: 195-218.