چکیده:
تعبیر امام غایب، از حرکتی در فضای دشوار و متفاوت خبر میدهد. او هدایتگری است که باید عرض عریض مسئولیتهای امام را در شرایطی بر دوش بگیرد که گمنام و ناشناخته است. چنین مدیریتی چگونه ممکن میشود؟ این پژوهش بنا دارد تصویری اجمالی از این شیوه مدیریت ارائه کند؛ تصویری مبتنی بر مستندات روایی و تشرفات معتبر.مهمترین یافتۀ این پژوهش، درک حضور مؤثر امام در میان ماست. او را میبینیم، اما نمیشناسیم. او سرپرستی ما را رها نکرده و به فراموشی نسپرده است. با دست تدبیر اوست که جمعهایی شکل میگیرد و توطئههایی خنثی میشود. اوست که در بزنگاههای زندگی فردی و اجتماعی دستگیر ماست تا اسیر مصیبتها نشویم و به دست دشمن، از پای درنیاییم.
Interpretation of the Hidden Imam reports of the movement in a difficult and different space. He is the guide who has to shoulder the great responsibilities of Imam in his absence period in which his existence is obscure and unknown. How can it be possible to have such management? This research aims to provide a glimpse of this management style، based on an image provided by the narrative documents and authentic informal evidence. The most important finding and implication of this study is to understand the Imam's presence among us. We see him، but our (spiritual) blindness prevents us from recognizing him. He did not abandon our supervision and is not forgotten. It is with his tact which some communities are shaped and some conspiracies are neutralized. He is our helper at the turning points of our personal and social life and keeps us in the great trials and does not let us get captured and annihilated by the enemy.
خلاصه ماشینی:
برای مورد ششم و سوم به بیانات دیگری نیز میتوان اشاره کرد؛ مانند: «عن أبی بصیر عن أبی عبد الله( أنه قال: إن الله لم یدع الأرض إلا و فیها عالم یعلم الزیادة و النقصان فی الأرض فإذا زاد المؤمنون شیئا ردهم و إذا نقصوا أکمله لهم فقال: خذوه کاملا و لو لا ذلک لالتبس علی المؤمنین أمرهم و لم یفرقوا بین الحق و الباطل؛ از ابوبصیر نقل شده است که امام صادق( فرمود: به راستی خدا زمین را از اینکه عالمی در آن باشد وانمیگذارد؛ عالمی که به هنگام زیادهروی مؤمنان، آنان را به مسیر بازگرداند و هنگام کوتاهی کارشان، آن را برایشان به کمال رسانده و بگوید که آن را کامل به کار بگیرید و اگر چنین نبود کار مؤمنان برایشان دچار ابهام شده و میان حق و باطل فرق نمیگذاردند.
9. تحقق بندگی خدا: عن سلیمان بن مهران الاعمش: قال الصادق( و لم تخلو [تخل] الأرض منذ خلق الله آدم من حجة الله فیها ظاهر مشهور أو غائب مستور و لا تخلو إلی أن تقوم الساعة من حجة لله فیها و لو لا ذلک لم یعبد الله؛ 1 از سلیمان بن مهران نقل شده است که امام صادق( فرمود: زمین از زمانی که خدا آدم را آفرید از حجتی از جانب خدا خالی نمانده است؛ آشکار شناخته شده یا پنهان پوشیده و تا روز برپایی قیامت نیز از حجتی برای خدا خالی نخواهد ماند و اگر چنین نبود خدا بندگی نمیشد.