چکیده:
تئاتر پداگوژی را میتوان بهصورت تئاتر تعلیموتربیت ترجمه کرد، زیرا این اصطلاح هر دو مفهوم تعلیموتربیت را شامل میشود.تئاتر پداگوژی همچون واسطهای عمل میکند تا مفهومی را با هدفی مشخص به مخاطبینی تحت عنوان گروه هدف انتقال دهد. تئاتر پداگوژی از تئاتر بهعنوان وسیلهای در جهت توسعة اجتماعی استفاده میکند.تئاتر تعلیموتربیت در ارتباط با مدارس و دبیرستانها یکی از اولین مباحث تئاتر پداگوژی است. در واقع دو اصل مهم در تئاتر پداگوژی، انسانها و برقراری ارتباط بین انسانهاست. یکی از تفاوتهای این نوع تئاتر با تئاتر معمول در این است که تئاتر پداگوژی خارج از منافع مادی یا سیاسی شکل میگیرد و دوم اینکه آنها بر پایة دو مفهوم تعلیموتربیت، گروههای هدف را انتخاب کرده، در رشد و کسب رضایت آنها از زندگی تلاش میکنند. در کارگاههایی که پداگوژیستها برگزار میکنند، تمرکز بر روی تمرینهای دستهجمعی است. آنها افراد را به خلق شخصیتهای مختلف تشویق میکنند تا بتوانند از طریق آن با دیگران وارد کنش و واکنش شوند و در ادامه بتوانند بهصورت دستهجمعی به فضایی مشترک دست یابند. آنها سعی میکنند که افراد بتوانند بدون استفاده از کلام با همدیگر ارتباط برقرار کنند. تئاتر پداگوژی با از بین بردن مرزهای شخصی، اجتماعی و فرهنگی، ارتباطی انسانی شکل میدهد. در واقع تئاتر پداگوژی با بهرهگیری از صدا، بدن و احساسات مشترک بشری؛ در پی ایجاد زبانی مشترک بین آدمهاست. در اینگونه تئاتر آموزش نباید فقط از طریق تدریس به روش معمول در مدارس باشد؛ بلکه باید از طریق تجربة آن نیز صورت بگیرد. دانشآموزان میتوانند بهصورت گروهی در قالب تئاتر مفاهیم آموزشی را تجربه کنند.
خلاصه ماشینی:
"یکی از تفاوتهای این نوع تئاتر با تئاتر معمول در این است که تئاتر پداگوژی خارج از منافع مادی یا سیاسی شکل میگیرد و دوم اینکه آنها بر پایة دو مفهوم تعلیموتربیت، گروههای هدف را انتخاب کرده، در رشد و کسب رضایت آنها از زندگی تلاش میکنند.
ما هیچگونه کارنامه و گزارشی از این سازمان در اختیار نداریم که بتوانیم به نقد عملکرد آن بپردازیم، اما حضور آن، حتی در حد یک نام برای ما کافی است تا از مسئولان آموزشوپرورش بپرسیم که: در حال حاضر چه نهاد ویژهای در معاونت پرورشی وزارت آموزشوپرورش، مسئولیت حمایت و سازماندهی فعالیتهای تئاتری دانشآموزان را بر عهده دارد؟ آیا در قالب یک بخش و واحد کوچک و یک کارشناس همة وظایف خود را به سرانجام میرساند؟ مسئولان آموزشوپرورش انشاءالله آگاهی دارند که در کشورهای دارای آموزشوپرورش خلاق و پویا، تئاتر نه زنگ تفریح و یک برنامة بین درسی برای پر کردن اوقات فراغت، که بهمثابة بخشی از فعالیتهای دانشآموزان به رسمیت شناخته میشود و برای آن، چارت سازمانی و بودجهای مستقل در نظر میگیرند.
مؤلفان کتابهای درسی، برنامهریزان آموزشی، ناظمان و مدیران مدارس باید باور کنند که تئاتر: ( امکان و وسیلهای است مؤثر برای انسانی کردن محیط اجتماعی؛ ( سالمترین و مؤثرترین وسیله است، برای پر کردن اوقات فراغت دانشآموزان؛ ( وسیلهای است مؤثر و تجربه شده در انتقال مفاهیم درسی و آموزشی و ماندگاری آن در ذهن؛ ( فرصت و موقعیتی است مناسب برای تقویت حس اعتمادبهنفس کودک و نوجوان؛ ( وسیلهای است مؤثر برای پرورش شخصیت اجتماعی دانشآموز؛ ( وسیلهای است مؤثر برای پرورش حس زیباییشناسی دانشآموز؛ ( وسیلهای است مؤثر برای پرورش قدرت بیان، بدن و حافظه؛ ( وسیلهای است مؤثر برای بیرون آوردن دانشآموز منزوی و خجالتی از لاک انزوا و تنهایی؛ ( وسیلهای است مؤثر برای پرورش مهارتهای شنیدن، دیدن، نقد و تحلیل مسائل؛ ( مؤثرترین وسیله برای تمرین گفتوگوست؛ ( دروازهای است برای ورود به جهان کتاب، اندیشه، موسیقی، شعر، قصه و ..."