چکیده:
اوکراین در اوت 1991 پس از فروپاشی اتحاد شوروی به استقلال رسید و تا امروز فراز و نشیبهای بسیاری را در طول سالهای استقلال خود تجربه کرده است. در سال 2014، بار دیگر اوکراین صحنة درگیریهای بسیاری بوده است. بسیاری ناظران علت و ریشة این تنشها را مسائل داخلی و بافت قومیتی این کشور میدانند. برخی دیگر اوکراین را صحنة رویارویی قدرتهای فرامنطقهای مانند ایالات متحدة آمریکا و اتحادیة اروپا با روسیه میدانند. حتی در برخی موارد از این درگیریها به «جنگ سرد نوین» تعبیر میشود. این نوشتار در تلاش است تا به این سوال اصلی پاسخ دهد که بهصورت کلی، بحران اوکراین چه تاثیری بر روابط ایالات متحده و روسیه دارد؟ فرضیة این نوشتار این است که این بحران ضمن تشدید تنشها میان دو کشور در کوتاهمدت و میانمدت، تاثیری بنیادین و عمیق بر ماهیت روابط دو کشور نخواهد داشت؛ زیرا ملاحظات ژئوپلیتیکی و همچنین ژئواکونومیک در این منطقه بهگونهای است که قدرتهای بزرگ را از درگیریهای جدی باز میدارد.
In August 1991 Ukraine gained its independence after the collapse of the Soviet Union and it has experienced many ups and downs over the years until today. During 2014، Once again، Ukraine has been the scene of many conflicts. Many observers believe the roots of these tensions are the internal problems of ethnic tensions in the country and some others say Ukraine is the confrontation scene of trans-regional powers such as United-States of America and European Union with Russia. In some cases even this conflict is interpreted as the « new cold war».
In this article the main question is what are the effects of Ukraine Crisis on United States and Russia relations? The research hypothesis is that this crisis –with intensification of tensions between the two countries in short and medium-term – won’t have a profound impact on the nature of the relations between the two countries. That’s because geopolitical and geo-economics considerations in this region deter major powers from serious conflicts.
خلاصه ماشینی:
"هرچند پس از اوج گیری بحران اوکراین ، گمانه های مبنی بر احتمـال کارشـکنی روسـیه در گفـت وگوهـای هسته ای و همراهی نکردن این کشور با دیگر کشورهای عضو گروه ١+٥ مطرح شد، اما گذشت چند ماه نشان داد که مسکو تقابل خود با غرب را وارد گفت وگوهای هسته ای ایران نمـی کنـد.
در این راستا، در سپتامبر ٢٠١٤ و در میـان همـة تهدیـدهایی کـه دربـارة احتمـال وضـع تحریم های جدید از سوی غرب علیه روسیه وجود داشت ، اتحادیة اروپا از مسکو درخواست کرد تا در جریـان منازعـه خـود بـا اوکـراین ، از گـاز بـه عنـوان ابـزاری بـرای فـشار بـر ایـن کشور استفاده نکند.
در این میـان ، روسیه به سبب پیوندهای تاریخی - فرهنگی ، ژئوپلیتیک ، سیاسی و اقتصادی همـواره نـسبت بـه سرنوشت اوکراین و جهت گیری های این کشور در عرصة سیاست داخلی و خارجی حساس بوده و در طرف مقابل ، آمریکا در تلاش مستمر برای تحکیم جایگاه خود بـه عنـوان یـک هژمـون جهانی و محدودکردن فضای ظهور دوبارة روسیه به عنوان یـک قـدرت بـزرگ تأثیرگـذار در عرصة جهانی ، توجه ویژه ای به اوکراین داشته است .
عواملی که سبب می شود این اتفاق در روابط دو طرف روی ندهـد نیز شامل ضرورت همکاری دو کشور برای حل بحران های جاری بین المللی ، وابستگی اتحادیـة اروپا (به عنوان متحد اصلی آمریکا) از جنبه اقتصادی به روسیه ، تمایـل نداشـتن آمریکـا بـرای واردشدن به تقابلی مستقیم با روسیه بر سر اوکراین و وضعیت اقتصادی نابسامان روسـیه اسـت که امکان ماجراجویی بیش از حد را از این کشور سلب می کند."