چکیده:
چارچوب قانونی و اجرایی که باید ناظر بر فعالیت بخش ها ی دولتی و خصوصی و روابط فیمابین آنها باشد و همچنین بسترسازی مناسب برای انجام فعالیتهای بخش خصوصی و نیل به اهداف خصوصیسازی و آزادسازی و ایجاد رقابت مؤثر در بازار م یتواند توسط نهاد حقوقی تنظیم مقررات تدوین و اجرایی گردد. بازار مخابرات در ایران یکی از بازارهای پیشرو در دارا بودن یک نهاد تنظیم مقررات است. این نهاد با توجه به جایگاه ویژهای که دارد باید دارای معیارها و اصولی باشد تا زمینه هرچه بیشتر رقابت را فراهم کند. اتحادیه بینالمللی مخابرات در ارتباط با سازمان تنظیم مقررات، اهداف، اصول و معیارهایی را بیان میکند. نهاد تنظیم مقررات می باید با ثبات،با دانش و شناخت کافی، با اقتدار، بی طرف،سریع، مستقل و شفاف باشد . این تحقیق به وضعیت و ساختار این نهاد با توجه به این معیارها پرداخته و نقاط ضعف و قوت آن را روشن کرده است تا حداقل در این موارد چالشهای موجود برای رقابت بخش خصوصی مشخص شود و سپس راهکارهای مناسب؛ که چیزی جز رعایت اصول و معیارهای اتحادیه بینالمللی نیست تحلیل و ارائه شد
خلاصه ماشینی:
چالشها و راهکارهای فراروی بهبود مقرراتگذاری در صنعت مخابرات ایران با توجه به معیارهای اتحادیه بینالمللی مخابرات هدی غفاری*- مسعود رحمانی** (تاریخ دریافت: 24/9/1393- تاریخ پذیرش: 24/6/1394) چکیده چارچوب قانونی و اجرایی که باید ناظر بر فعالیت بخشهای دولتی و خصوصی و روابط فیمابین آنها باشد و همچنین بسترسازی مناسب برای انجام فعالیتهای بخش خصوصی و نیل به اهداف خصوصیسازی و آزادسازی و ایجاد رقابت مؤثر در بازار میتواند توسط نهاد حقوقی تنظیم مقررات تدوین و اجرایی گردد.
(کمالی اردکانی، 1383: 331) چالشها و راهکارهای بهبود مقرراتگذاری در صنعت مخابرات ایران بر اساس معیارهای اتحادیه جهانی مخابرات 1-3- استقلال رگلاتور یکی از اصول مصرح در ITU مستقل بودن رگلاتور دانسته شده است که با هدف حمایت از بخش خصوصی و ایجاد رقابت سالم مد نظر سازمان بوده است بااین وجودیکی از مهمترین مسائلی که از زمان تأسیس سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی وجود داشته، بحث استقلال این نهاد بوده است.
نکتهای که از منظر سازمان تجارت جهانی و بهخصوص موافقتنامه عمومی خدمات ذکر آن ضروری است، این است که این موافقتنامه به دنبال آزادسازی بازارهاست و نه خصوصیسازی نهادها؛ لذا از این منظر اگرچه اقدامات فعلی در جهت واگذاری فعالیتها به بخش خصوصی گامی روبهجلو است، اما بههیچوجه کافی نیست؛ بنابراین به نظر میرسد وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات به منظور آمادگی برای ورود به عرصه تجارت بینالملل از طریق عضویت ایران در سازمان تجارت جهانی، باید سعی در شفافسازی اطلاعات، ارتقای کیفیت خدمات مخابراتی از طریق رقابتپذیری در کلیه زمینههای ارائه خدمات مخابراتی، کاهش فاصله فناوری کشور با استانداردهای دنیا با استفاده از مطالعات پژوهشگران، گسترش همکاریهای بینالمللی و از همه مهمتر آزادسازی خدمات مخابرات نماید و با تدوین قوانین مناسب از طریق تشکیل نهاد مستقل تنظیم کننده مقررات، امکان جذب سرمایهگذاری بخش خصوصی خارجی را در محیطی کاملاً رقابتی، فراهم آورد.