چکیده:
هدف از این مطالعه بررسی کارایی سیاست پولی در اقتصاد ایران می باشد. بر این اساس در این مطالعه با استفاده از الگوی خود توضیح برداری عاملی تعمیم یافته و الگوریتم بیشینه سازی انتظارات و 120 متغیر اقتصادی طی بازه زمانی 1368 تا 1392 به ارزیابی کارایی سیاست پولی در ایران پرداخته شده است. با توجه به اینکه نرخ بهره در قانون عملیات بانکی کشور ابزاری کنترلی برای مقام پولی محسوب نمی گردد، در این پژوهش از نرخ بهره ای جایگزین استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که شوک نرخ بهره اثر تاخیری بر روی بازار پول داشته به طوری که در صورت اصابت یک انحراف معیار شوک نرخ بهره بازار پول با سه ماه تاخیر نسبت به شوک وارده عکس العمل نشان می دهد، که عمدتا ناشی از چسبندگی قراردادهای مربوطه به سپرده های سرمایه گذاری می باشد. این موضوع در بازار نیروی کار و بازار محصول نیز عکس العملی مشابه دارد. از سوی دیگر با توجه به قابلیت الگوهای خود توضیح برداری عاملی تعمیم یافته مبنی بر برآورد الگو با عامل ها وقفه های مختلف به نظر می رسد مطابق الگوی برنانکه و همکاران (2005) یک بده - بستان بین تعداد عامل ها و وفقه ها در اقتصاد ایران وجود دارد، به طوری به با افزایش تعداد عامل ها وقفه ها مدل کاهش می یابد
The purpose of this study، is evaluating the effectiveness of monetary policy on the economy. Accordingly، in this study using the Factor Augmented Vector Auto Regressive model and maximization expectations algorithm and 120 economic variables with 1368 to 1392 has been studied to assess the effectiveness of monetary policy in Iran. Considering that interest rates in the banking operations cannot be regarded control tool for the monetary authorities، in this study، using an alternative interest rate. The results indicate that، interest rate shocks have a delayed effect on the money market. So that، in this case one standard deviation hit to interest rates shock، money market has reactions after three months delays to show shock which mainly due to stickiness of contracts related to investment deposits respectively. This Issue، In the labor market and product market reaction is similar.On the other hand، according to the factor agmented vector autoregressive model based on the estimated model with different factor and lags operator، to be appear، according to Bernanke et al (2005) is a trade - off between the number of factors and lags in Iran's economy، so that by increasing the number of operating of factors reduced lags.
خلاصه ماشینی:
"برای نمونه، محقق مجبور به نشان دادن فعالیت اقتصادی توسط یک سری زمانی مانند تولید ناخالص داخلی، بیکاری و یا تولیدات Mishkin Factor Augmented Bernanke, Boivin and Eliasz افزایش قیمت در پاسخ به سیاست پولی انقباضی Sims صنعتی است، این درحالی است که سیاستگذار اقتصادی به منظور اعمال یک سیاست پولی ممکن از از تعداد زیادی از متغیرهای اقتصادی استفاده نماید که انتخاب گزینشی آنها توسط محقق، ممکن است باعث انحراف در نتایج گردد؛ سوم اینکه، در الگوی VAR تابع واکنش آنی تنها برای متغیرهای محدودی که در الگو تعریف شدهاند، قابل مشاهده است، این درحالی است که در الگوی FAVAR امکان اخذ توابع واکنش از تک تک متغیرهای موجود در مجموعه اطلاعاتی امکان پذیر است (برنانکه، بویوین و الیاز، 2005).
بر اساس این ایده، سوالاتی مبنی بر اینکه چند عامل برای الگو سازی اقتصاد ایران مناسب است و در صورت بروز شوک نرخ بهره به اندازه یک انحرف معیار آیا این نرخ در بخشهای مختلف اقتصادی تصحیح شده و اینکه آیا آثار چسبندگی در بخشهای کلیدی اقتصاد ایران از جمله بازار سرمایه، بازار پول، بازار نیروی کار و بازار محصول وجود دارد یا خیر؟"در این ارتباط بر اساس نتایج به دست آمده از الگوی خود توضیح برداری عاملی تعمیم یافته جمع بندی نتایج به شرح ذیل می باشد: همانطور که از توابع واکنش آنی اخذ شده برمیآید نرخ بهره تولید شده با الگوی رفتاری اقتصاد ایران، همخوانی داشته (خصوصا بحث چسبندگیها) و میتواند به عنوان یک متغیر کمکی به جای نرخ بهره در مطالعات اقتصاد ایران مورد استفاده قرار گیرد."