چکیده:
ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﺑﻪ ﻧﻘﺶ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎی درﺳﯽ ﭘﻨﻬﺎن در ﻣﯿﺰان ﺟﺎﻣﻌﻪﭘﺬﯾﺮی داﻧﺶآﻣﻮزان ﻣﺪارس اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎی درﺧﺸﺎن ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان در ﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ 92-93 ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﺳﺖ. ﻫﺪف آن آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﻣﺆﻟﻔﻪﻫﺎی ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎی درﺳﯽ ﭘﻨﻬﺎن در اﯾﻦ ﻣﺪارس و ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ آﺛﺎر ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻨﻔﯽ اﯾﻦ ﻧﻮع ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ﺑﺮ ﻣﯿﺰان ﺟﺎﻣﻌﻪﭘﺬﯾﺮی داﻧﺶآﻣﻮزان ﺗﯿﺰﻫﻮش اﺳﺖ. روش ﺗﺤﻘﯿﻖ، از ﻧﻈﺮ ﻫﺪف، ﮐﺎرﺑﺮدی و از ﻧﻈﺮ ﻧﻮ ع، ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ-ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ اﺳﺖ. اﺑﺰار ﮔﺮدآوری اﻃﻼﻋﺎت، ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻣﺤﻘﻖ ﺳﺎﺧﺘﻪای ﺑﺎ 70 ﮔﻮﯾﻪ اﺳﺖ. ﺑﺮای رواﯾﯽ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ از ﻧﻈﺮات ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﺑﻬﺮهﮔﯿﺮی ﺷﺪه و ﭘﺎﯾﺎﯾﯽ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزﻣﻮن آﻟﻔﺎی ﮐﺮوﻧﺒﺎخ 0/78 ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪهاﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎری 4528 ﻧﻔﺮ و ﺣﺠﻢ ﻧﻤﻮﻧﻪ 360 ﻧﻔﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺑﺮای ﺳﻨﺠﺶ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎ از آزﻣﻮن آﻣﺎری ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺷﺎﻣﻞ ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﭘﯿﺮﺳﻮن، ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻨﻬﺎ و ﺗﺤﻠﯿﻞ وارﯾﺎﻧﺲ ﯾﮑﻄﺮﻓﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﮐﻪ راﺑﻄﻪ ﻣﻌﻨﺎداری ﻣﯿﺎن ارزﺷﻬﺎ و ﻫﻨﺠﺎرﻫﺎی ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﻣﺪارس ﺗﯿﺰﻫﻮﺷﺎن و ﻣﯿﺰان ﺟﺎﻣﻌﻪﭘﺬﯾﺮی داﻧﺶآﻣﻮزان ﺗﯿﺰﻫﻮش وﺟﻮد دارد. از دﯾﮕﺮ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺟﺎﻟﺐ ﺗﻮﺟﻪ، راﺑﻄﻪ ﻣﻌﮑﻮس ﻣﯿﺎن ﻣﯿﺰان رواﺑﻂ دﺑﯿﺮان و ﻣﺴﺌﻮﻻن ﻣﺪرﺳﻪ ﺑﺎ اوﻟﯿﺎی داﻧﺶآﻣﻮزان و ﻣﯿﺰان ﺟﺎﻣﻌﻪﭘﺬﯾﺮی آﻧﻬﺎﺳﺖ. دو ﺧﺮده ﻣﻘﯿﺎس رواﺑﻂ دﺑﯿﺮان ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ و رواﺑﻂ اوﻟﯿﺎ در ﺧﺎﻧﻮاده ﺗﺄﺛﯿﺮ ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﺑﺮ ﻣﯿﺰان ﺟﺎﻣﻌﻪﭘﺬﯾﺮی داﻧﺶآﻣﻮزان ﻧﺪاﺷﺘﻪ؛ اﻣﺎ راﺑﻄﻪ ﻣﯿﺎن داﻧﺶآﻣﻮزان ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ و ﺗﺄﺛﯿﺮ اﯾﻦ رواﺑﻂ ﺑﺮ ﻣﯿﺰان ﺟﺎﻣﻌﻪﭘﺬﯾﺮی آﻧﻬﺎ از ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﺎداری ﻣﻄﻠﻮﺑﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮده اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺳﻨﺠﺶ راﺑﻄﻪ ﻣﯿﺎن ﻧﻮع ﻧﮕﺮش داﻧﺶآﻣﻮزان ﻣﺪارس اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎی درﺧﺸﺎن ﺑﻪ ﺑﺮﭼﺴﺐ ﺗﯿﺰﻫﻮش ﺑﻮدن و ﻣﯿﺰان ﺟﺎﻣﻌﻪﭘﺬﯾﺮی آﻧﻬﺎ ﻧﯿﺰ از ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﺎداری ﻣﻄﻠﻮب ﺑﺮﺧﻮردارﺑﻮده، اﻣﺎ ﺷﺪت اﯾﻦ راﺑﻄﻪ ﻧﺴﺒﺘﺎ ﺿﻌﯿﻒ ارزﯾﺎﺑﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ.
خلاصه ماشینی:
"ضرایب آزمون تحلیل رگرسیون برای عوامل مؤثر بر جامعه پذیری دانش آموزان تیزهوش ضرایب غیر استاندارد ضرایب استاندارد مقدار t سطح معناداری مدل B اشتباه استاندارد Beta (ثابت ) 37/27 8/51 - 0/38 0/00 حجم دروس -0/16 0/16 -0/05 -1/00 0/31 احترام به قوانین مدرسه 0/49 0/10 0/25 4/48 0/00 روابط دبیران با یکدیگر 0/04 0/12 0/01 0/33 0/74 روابط مسئولان مدرسه با والدین -0/37 0/18 -0/1 -2/08 0/06 روابط والدین با دانش آموزان 0/00 0/08 0/00 -0/05 0/96 روابط دبیران با دانش آموزان 0/06 0/06 /51 0/97 0/33 روابط دانش آموزان با یکدیگر 0/62 0/08 0/38 7/36 0/00 نوع نگرش دانش آموزان 0/08 0/09 0/04 0/83 0/40 پیشنهادها محور اصلی پژوهش حاضر متکی بر جو اجتماعی و تعاملات انسانی موجود در فضای مدارس استعدادهای درخشان است ، بنابراین بر اساس نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها و با اتکا به تجربه عملی پژوهشگر در مدارس استعدادهای درخشان و آشنایی نسبتا کامل با شرایط این مدارس و با تأکید بر تأثیرپذیری بیشتر دانش آموزان مستعد و تیزهوش از جو اجتماعی و اهمیت پرداختن به بهسازی ساختار اجتماعی و ارزشها و هنجارهای مدارس استعدادهای درخشان ، پیشنهادات زیر ارائه می شود: با توجه به میزان دریافت و درک و خلاقیت نسبتا بالای دانش آموزان تیزهوش ، ارزشها و هنجارهای مدارس استعدادهای درخشان نباید القا کننده خصلت تأدیبی و نظم دهی خشک و بدون انعطاف ساختاری و مقرراتی باشد، زیرا به ندرت میتوان پذیرش چشم بسته و بیچون چرا از چنین دانش آموزانی انتظار داشت و حتی در صورتی که چنین مواردی از سوی آنها پذیرفته شود به تدریج روحیه خلاقیت ، خود-باوری و اعتماد به نفس آنان کاهش خواهدیافت ."