چکیده:
استفاده از سیاست های مناسب برای دستیابی به توسعه اکوسیستم کارآفرینی از اهمیت بسیاری برخوردار است. یکی از عوامل کلیدی در توسعه کارآفرینی، دولت است که با تدوین و اجرای خط-مشی های مناسب، نقش مهمی در توسعه کارآفرینی ایفا میکند. لذا هدف از مقاله حاضر واکاوی محتوای سیاست ها در تطابق با ابعاد اکوسیستم کارآفرینی می باشد. این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری دادهها از نوع تحقیقات توصیفی (غیرآزمایشی) میباشد. برای واکاوی سیاستها از روش پژوهش تحلیل محتوا و جهت اولویت بندی برنامههای توسعه از مدل تصمیمگیری مجموع وزنی سلسله مراتبی (HAW) و روش وزندهی آنتروپی شانون استفاده شد. نتایج نشان میدهد که سیاستهای کلان ملی شامل قانون اساسی، سند چشمانداز 1404و سیاستهای آن و سیاستهای برنامههای توسعه، حامی کارآفرینی هستند. از نظر توجه به ابعاد اکوسیستم کارآفرینی، برنامه چهارم در اولویت اول و سپس برنامههای دوم، اول، پنجم وسوم قرار داشتند. درنتیجه، روند توجه به کارآفرینی در برنامه های توسعة دوم و چهارم کشور روندی تقریبا صعودی داشته است و در دو برنامة سوم و پنجم شیب پایین رونده داشته است که بیانگر کم رنگ ترشدن توجه به ابعاد اکوسیستم کارآفرینی در تفکر سیاست گذاران است. براساس اوزان محاسبه شده، توجه به ابعاد اکوسیستم کارآفرینی یکسان نبوده و بعد حمایتی در مقایسه با دیگر ابعاد اهمیت کمتری داشته است.
A proper policy-making process is essential for development of entrepreneurship ecosystem. Government plays an important role in development of entrepreneurship by formulation and implementation of appropriate policies. Lack of attention to the entrepreneurial ecosystem in entrepreneurship development policy-making، causes many problems for entrepreneurial businesses. The purpose of this paper is to provide content analysis of the policies consistent with the dimensions of entrepreneurial ecosystem. Content analysis method was used for analyzing the policies. For prioritizing the five-year development plans، the “Hierarchical Additive Weighting Method” (HAW) of decision making models and “Shannon Entropy Weighting Method” were used. The results show that national macroeconomic policies، including the constitution، the Iran's 1404 Vision policies and the policies of five-year development plans are supporting entrepreneurship. Among the five development plans، the fourth plan has paid greater attention to the entrepreneurial ecosystem and then there are second، first، fifth and third plans. Trend of attention to entrepreneurship in the second and fourth development plans were almost upward and in the third and fifth plans downward slope were observed which represented less attention to the dimensions of the entrepreneurial ecosystem in the policy makers minds. Based on calculations made، attention to ecosystem subsystems was not identical during development plans and support subsystems were less important compared to other subsystems.
خلاصه ماشینی:
درنتیجه ، توسعۀ کارآفرینی در کشور مستلزم نگاه نظام مند مسئولان به کارآفرینی است ، به طوری که به عوامل اقتصادی ، فرهنگی ، اجتماعی و مقرراتی مرتبط با کارآفرینی به طور هم زمان توجه کنند و در تدوین سیاست های توسعۀ کارآفرینی همۀ ابعاد را درنظر بگیرند؛ بنابراین ، توسعۀ کارآفرینی به شبکه ای از عناصر مختلف نیاز دارد که آیزنبرگ (٢٠١١) این شبکه را اکوسیستم کارآفرینی ١ می نامد.
براساس تجربیات به دست آمده در چندین منطقۀ آمریکا در زمینۀ اکوسیستم کارآفرینی ، بیشتر تعاریف توافق دارند که اکوسیستم کارآفرینی شامل مجموعه ای از عاملان مختلف به هم وابسته درون یک ناحیۀ خاص است که حداقل شامل این عناصر می شود: دانشگاه ها و سازمان های تحقیقاتی ، منابع انسانی واجد شرایط ، شبکه های رسمی و غیررسمی ، دولت ها، سرمایه گذاران مالک ، سرمایه ، ارائه دهندگان خدمات حرفه ای و فرهنگ کارآفرینی که با همۀ این عامل ها به روش پویا و باز ارتباط دارد (٢٠٠٥ ,Bamford &West ).
همان طورکه بیان شد، این مدل شامل شش مؤلفۀ سرمایۀ مالی ، فرهنگ ، بازار، سرمایۀ انسانی ، حمایت و سیاست می شود، اما محقق پس از بررسی های متعدد در ادبیات تحقیق و بررسی کامل ابعاد اکوسیستم کارآفرینی آیزنبرگ (٢٠١١) نتیجه گرفت با توجه به شرایط ایران و اهمیت عنصر سرمایۀ اجتماعی در موفقیت کارآفرینان ( Kwon ;٢٠٠٤ ,Liu &Batjargal & Arenius, 2010; Lindstrand & et al.