چکیده:
این پژوهش به روش توصیفی و کتابخانه ای بر اساس تجربیات و شواهد موجود به بررسی آسیب های اجتماعی در بین دانش آموزان و نقش آموزش و پرورش در کاهش این آسیب ها می پردازد. به دلیل
تغییرات فناورانه، فرهنگی و اجتماعی سریع و پرشتاب جوامع امروز، دوران کودکی و نوجوانی برای تعدادی از آنان با بروز مشکلات فراوان جسمانی، روانی و اجتماعی همراه است و پایه بسیاری از رفتارهای پرخطر و آسیبهای اجتماعی ناشی از آن در این دوران در آنان گذاشته می شود. تعلیم و تربیت و معضلات و مشکلات مربوطبه آن یکی از بحث انگیزترین مسایل در جوامع مختلف بوده و هست. دلایل این اهمیت را نیز میتوان به نکاتی چون لزوم تعلیم و تربیت صحیح نسل آتی، حساسیت و شکنندگی کودکان، نوجوانان و جوانان در تعامل مسایل مختلف دانست. دانش آموزان مهمترین و حساسترین عناصر در نظام آموزش و پرورش و سرمایه های ملی این مرز و بوم به شمار می آیند. مدرسه نیز به عنوان یکی از مهمترین نهادهای رسمی و آموزشی کشور که همه کودکان با رسیدن به سن تحصیل وارد آن می شوند موظف است تا با تمهیدات لازم و مفید، با بالا بردن سطح دانش و آگاهی، دانش آموزان آنها را در برابر رفتارهای پرخطر و ناسالم اجتماعی محفوظ و مصون نگاه دارد. اگر امروزه در جهت پیشگیری، کنترل و کاهش آسیب های اجتماعی اقدامات لازم انجام ندهیم بی شک سرمایههای مادی، معنوی، انسانی و اجتماعی ارزشمندی را که همان فرزندانمان هستند از دست میدهیم، از سویی تعامل بین خانواده و نظام آموزشی در امر دور ماندن از آسیبها بسیار حساس و مهم است. در این تحقیق در زمینه نقش آموزش و پرورش در پیشگیری و کنترل این آسیبها سخن به میان آمده است.
خلاصه ماشینی:
اگر امروزه در جهت پيشگيري، کنترل و کاهش آسيب هاي اجتماعي اقدامات لازم انجام ندهيم بي شک سرمايه هاي مادي، معنوي، انساني و ٨٢ / مطالعات روانشناسي و علوم تربيتي، سال سوم ، شماره بيست و چهارم ، زمستان ١٣٩٦ * * * * * اجتماعي ارزشمندي را که همان فرزندانمان هستند از دست ميدهيم ، از سويي تعامل بين خانواده و نظام آموزشي در امر دور ماندن از آسيب ها بسيار حساس و مهم است .
١-٤ توانمندسازي: فرايندي است که طي آن مجموعه اقدامات با هدف بازتواني و قادرسازي افراد وگروه هاي درمعرض آسيب و افراد آسيب ديده اجتماعي و خانواده آنان انجام ميشود تا با کسب استقلال نسبي به زندگي سالم ٨٦ / مطالعات روانشناسي و علوم تربيتي، سال سوم ، شماره بيست و چهارم ، زمستان ١٣٩٦ * * * * * و مناسب در جامعه ادامه دهند، بگونه اي که امکان بازگشت مجدد آن ها به آسيب هاي اجتماعي وجود نداشته يابه حداقل رسانده شود و از گرايش ساير افراد مرتبط با آن ها به آسيب هاي اجتماعي جلوگيري کند (نوين ، ١٣٩٤).
برخي از اين آسيب ها نو پديد هستند مانند (مخاطرات دنياي مجازي و اينترنت ) و برخي چندين دهه وجود داشته است (مانند ٨٨ / مطالعات روانشناسي و علوم تربيتي، سال سوم ، شماره بيست و چهارم ، زمستان ١٣٩٦ * * * * * مصرف سيگار)؛ برخي آسيب ها در همه سال هاي تحصيلي وجود دارند (خشونت و پرخاشگري) و برخي مربوط به يک مقطع خاص يا جنس خاص هستند (جلالي فر, ١٣٩٠).