خلاصه ماشینی:
اظهار کرده بود که مثلا اگر سطور یک خبر روزنامه را به جای اینکه دنبال هم بنویسند قطعه قطعه کنند و مثل مصراعهای یک شعر زیر هم بیاورند مطلب چیز دیگری میشود و احساس میکنید که انگار دارید یک متن ادبی را میخوانید.
اتفاقا آقای دکتر ضیاء موحد هم در یک سخنرانی که به صورت مقاله نیز چاپ شده است مثالهای متعدد میآورد دربارهی کسانی که فقط با صوت و موسیقی شعر ایجاد کردهاند.
ولی آیا آنچه در قالب اثر ادبی، مانند شعر حافظ یا شاملو یا حتی نثر تاریخ بیهقی میآید محتوی واژگان بیشتر و ترکیبات نابتری نیست؟ منظور من این بوده که زبان فارسی در طی قرنها غنای خود را حفظ کرده است و بسیاری از آنچه امروز ما به عنوان اصطلاحات عامیانه میشناسیم سابقهای قدیمتر دارد.
» یکی دیگر از موارد استعمال همین کلمهی «که» در زبان روزمره به معنای «کسی که» است که در متون قدیم فراوان به کار رفته ولی در زبان نوشتار امروزه فراموش شده است.