خلاصه ماشینی:
"اما پرسشهای مهمتر گلدن استاین آن است که وقتی گفته میشود یک اثر، مبتذل است آیا این یک نظر شخصی و سلیقهای است یا استانداردهای معینی برای داوری وجود دارد؟ و چرا برخی آثار که به گفتهی صاحبنظران هیچگونه ارزش ادبی و فرهنگی ندارد برای طیف وسیعی از مردم جذاب و دلانگیز است؟ به عنوان مثال داستان های دنبالهدار «گرگ و میش» نوشته استفانی میر (Stephenie Meyer) که انتقادات تند و تیزی دریافت کرد، در لیست پرفروشترینهای نیویورک تایمز قرار گرفت و فیلمهای موفقی نیز با اقتباس از آن ساخته شد.
در این زمینه چه میتوان گفت و واقعا چنین آثاری را باید در چه گروه و رستهای قرار داد؟ گلدن استاین میگوید یک کتاب به اصطلاح «آسان خوان» که مغز و ذهن را مشغول نمیکند یا چالشی برای روح و روان به دنبال ندارد، طبعا از سوی عامهی مردم بیشتر مورد توجه قرار میگیرد و این موضوع، ارائهی تعریف ادبیات مبتذل را دشوارتر میسازد."