چکیده:
شعر دهه شصت در ایران هرچند از نظر فرم و زبان، به دوره های پیش از خود شباهت دارد، در حوزه محتوا و مضمون و اندیشه، مستقل و متمایز است. بطوریکه میتوان گفت، تصاویر حاصل از برخورد شاعر با مسائل و موضوعات پیش آمده در ایران آن زمان که عمده ترین آنها انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی است، دوره جدیدی از شعر را در تاریخ ادبیات معاصر ایران بوجود آورده است.
«سیّد حسن حسینی» از شاعران متعهّد و مطرح ادبیات انقلاب اسلامی است که علیرغم زندگی و حضور کوتاه خویش در عرصه شعر معاصر، در زمره شاعران قابل تامّل و مطرح این دوره قرار میگیرد و آثار او با وجود ضعفها و مزایای ادبی که دارند بعنوان آثار یکی از شاعران پیشرو، مطرح و نوآور در این عرصه قابل توجّه فراوانند.
هرچند در بسیاری موارد، سادگی زبان و طراوت بیانش به خلق تصاویری ملموس انجامیده است، با این همه میتوان مهمترین ضعفهای شعر او را نیز در همین سطح زبانی جستجو کرد. در حقیقت؛ شعر «سیّد حسن حسینی» در مجموعه «همصدا با حلق اسماعیل» شعر اندیشه است و عنایت بیش از حد شاعر به عنصر اندیشه و توجّه به سطح فکری و اندیشگانی در این مجموعه، موجب شده است تا او از دیگر عناصر شعر بویژه زبان و امکانات بالقوّه آن و گاه نیز از نقش خیال انگیزی صور خیال در شعر غافل بماند. آشنایی زدایی و هنجارگریزیهای ادبی در شعر او برجسته نیست و زبان شعر او در این مجموعه چه در سطح واژه ها و چه در سطح نحو به زبان علمی و طبیعی نزدیک است.
مقاله حاضر برآنست تا با تکیه بر مجموعه «همصدا با حلق اسماعیل» به بررسی نقاط قوّت و ضعف شعر «سیّد حسن حسینی» در زمینه های محتوا، تصویر و زبان بپردازد.
خلاصه ماشینی:
در حقیقـت ؛ شعر «سید حسن حسینی » در مجموعة «همصدا با حلق اسـماعیل » شـعر اندیشـه اسـت و عنایـت بیش از حد شاعر به عنصر اندیشه و توجه به سطح فکری و اندیشـگانی در ایـن مجموعـه ، موجـب شده است تا او از دیگر عناصر شعر بویژه زبان و امکانات بالقوة آن و گاه نیز از نقـش خیـال انگیـزی صور خیال در شعر غافل بماند.
دانشجوی دورة دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اراک مقدمه مجموعة «همصدا با حلق اسماعیل » اولین مجموعة شـعر شـاعر متعهـد و انقلابـی معاصـر، «سید حسن حسینی » است که در سال ١٣٦٣ برای نخستین بار چاپ و منتشر شده اسـت و دربرگیرندة ٥١ سروده در قالبهای غزل ، مثنوی ، شـعر نـو و نیـز ١٤٢ ربـاعی اسـت .
آسانگیری و شتابزدگی در سرودن اشعار، تأملهای اندک شاعرانه ، عادتزدگی و در عین حال یکنواختی ، لحن خطـابی و البته پرشور و تپنده ، بکارگیری واژه های گرم و خونین و اصطلاحات مربوط به جنگ و نبـرد را میتوان از دیگر ویژگیهای زبانی شعر «سید حسن حسینی » در این مجموعه دانست .