چکیده:
هدف از این پژوهش بررسی اثر شیوه های مدیریت منابع انسانی بر نوآوری سازمانی با نقش میانجی یادگیری سازمانی در دانشگاه شیراز است. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها، جزء پژوهش های توصیفی، همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان دانشگاه مذکور بود که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مرحله ای تعداد 201 نفر انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش شامل سه پرسشنامه شیوه های مدیریت منابع انسانی (راج و اسریواستاوا، 2013)، نوآوری سازمانی (شوهام و همکاران، 2012) و یادگیری سازمانی (جو و همکاران، 2006) بود که پس از محاسبه روایی و پایایی، در بین نمونه های پژوهش، توزیع و گردآوری شد. آزمون فرضیه های پژوهش براساس روش مدل یابی معادلات ساختاری صورت پذیرفت. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که شیوه های مدیریت منابع انسانی به طور مستقیم بر نوآوری سازمانی اثر ساختاری ندارد؛ اما با واسطه یادگیری سازمانی پیش بینی کننده سطح نوآوری سازمان می باشد. مقاله رهنمودهای ضمنی به مدیران منابع انسانی جهت توجه به فرایند یادگیری سازمانی و اهمیت آن در تحقق نوآوری سازمانی ارایه می نماید.
خلاصه ماشینی:
از طرفي موضوعاتي از قبيل قابليت پويايي (٢٠٠٠ ,Martin &Eisenhardt ؛ ,Pisano & ١٩٩٧ Teece); رهبري (١٩٩٨ ,Norburn &Birley ) و يادگيري سازماني ( ,White &Fisher ٢٠٠٠) از مهم ترين موضوعاتي است که در کسب مزيت هاي رقابتي مورد توجه جدي در حوزه مديريت منابع انساني قرار گرفته است .
پژوهش هاي اخير نشان داده است که شيوههاي مديريت منابع انساني، سطح نوآوري سازماني را تحت تأثير قرار ميدهد (٢٠١١ ,Itika ؛ ٢٠٠٩ ,Jørgensen et al).
با وجود مطالعاتي که نشان ميدهد يادگيري سازماني نقش سازندهاي در سازمان دارد (٢٠٠٧ ,́Vemic؛ ٢٠٠٣ ,Foley &Armstrong ؛ ٢٠٠٥ ,Kontoghiorghes)، متأسفانه در سالهاي اخير پيوند شيوههاي مديريت منابع انساني سطح نوآوري سازماني و يادگيري سازماني بويژه در محيط هاي سازماني دانشگاهي نقطه تمرکز پژوهش هاي اندکي بوده است .
شيوههاي مديريت منابع انساني از يک سو و از سوي ديگر نوآوري سازماني به عنوان متغيري پويا تأثير قابل توجهي بر نحوه عملکرد سازمانها و بهبود اثربخشي فعاليت هاي آنان خواهند داشت و با توجه به اهميت تأثيرپذيري و تأثيرگذاري اين متغيرهاي سازماني بر توسعه سازمان ها در محيط در حال تغيير امروز، کاوش و تبيين روابط بين متغيرهاي پژوهش ميتواند جذاب باشد.
(به تصویر صفحه رجوع شود) شکل شماره ١- مدل مفهومي پژوهش منبع : (يافته هاي نگارندگان) ٢- روش تحقيق با توجه به اين که هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه بين شيوههاي مديريت منابع انساني و نوآوري سازماني با نقش ميانجي يادگيري سازماني در دانشگاه شيراز بوده است ، روش پژوهش ، توصيفي از نوع همبستگي ميباشد.