چکیده:
پژوهش حاضر با هدف مقایسهی شادکامی و رضایت از زندگی بر حسب جنس و رضایت زناشویی در گروهی از متاهلین شهر تهران انجام شد. بدین منظور 411 نفر متاهل) 58 زن و 85 مرد( ساکن شهر تهران با استفاده از روش نمونهگیری داوطلبانه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس رضایت از زندگی، پرسشنامه شادکامی آکسفورد و رضایت زناشویی کانزاس بود. نتایج نشان داد که اثر متغییر وضعیت رضایت زناشویی و جنس بر ترکیب خطی متغییرهای شادکامی و رضایت از زندگی معنی دار است، به این معنا که میانگین شادکامی و رضایت از زندگی افراد دارای رضایت زناشویی بطور معنی داری بیشتر از افراد دارای نارضایتی زناشویی است. نتایج همچنین نشان داد که زنان بطور معنی داری رضایت از زندگی و شادکامی بیشتری نسبت به مردان دارا هستند. ایجاد زمینهای برای انتخاب درست شریک زندگی در جوانان و غنیسازی کیفیت زناشویی همسران میتواند زمینه ساز رضایت زناشویی و به تبع، رضایت از زندگی و احساس خوشبختی درآنها شود.
This research administrated with the goal of studying happiness and life satisfaction with regard to gender & marital satisfaction. The method of research was descriptive and correlative. So, 144 married people (85 women & 59 men) of Tehran City were selected using voluntary sampling. For collecting data, Kansas Marital Satisfaction Scale (KMSS), Oxford Happiness Questionnaire and Life Satisfaction Scale were used. Results showed that the effects of marital satisfaction and gender on happiness & life satisfaction were significant, that is in satisfied people,, the mean of happiness & life satisfaction was high, and in women rather to men, the mean of happiness & life satisfaction was high. Providing the situation for suitable mate-selection and enriching the marital quality lead to martial satisfaction, life satisfaction and finally happiness in their life