چکیده:
قابلیتها عامل اصلی رقابتپذیری شرکتها در محیط کسب و کار امروزی هستند. پژوهش حاضر چارپوبی برای بررسی روابط علی بین قابلیتها (پویا و عملیاتی) و نتایج عملکردی آن ارائه کرده است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر قابلیتهای پویا بر قابلیتهای عملیاتی و عملکرد با نقش تعدیلگر تغییرات محیطی است. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی_ پیمایشی است. جامعه آماری مدیران و کارکنان فروش شرکتهای لبنی شهر مشهد است. بدین منظور نمونهای برابر با 226 نفر بر اساس فرمول کوکران و با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه با 40 سوال استفاده شد، پایایی پرسشنامه با آلفای کرونباخ و پایایی مرکب و روایی آن با روایی همگرا و واگرا تایید شد. جهت بررسی فرضیات پژوهش از مدل معادلات ساختاری و رویکرد کمترین مربعات جزئی استفاده شد. نتایج بهدست آمده نشان داد که قابلیتهای پویا (سنجش و ساختاردهی مجدد) بر قابلیتهای عملیاتی و قابلیتهای عملیاتی (بازاریابی و فنی) بر عملکرد شرکت تاثیرگذار است. تاثیرات سنجش بر پیکربندی مجدد، قابلیت بازاریابی و قابلیت فنی به ترتیب برابر با (44/0)، (3/0) و (16/0) بود که بیشترین تاثیر بر پیکربندی مجدد بود. تاثیر پیکربندی مجدد بر قابلیتهای بازاریابی و عملیاتی به ترتیب برابر با (52/0) و (57/0) بود. میزان تاثیر قابلیت بازاریابی و قابلیت فنی بر عملکرد برابر با (26/0) و (21/0) بود. همچنین به بررسی نقش تعدیلگری تغییرات محیطی (رقبا، فنی و بازار) در روابط بین متغیرها در مدل پرداخته شد که در برخی از روابط تایید شد. آشفتگی بازار رابطه پیکربندی با قابلیتهای عملیاتی (بازار و فنی) را تعدیل میکرد. آشفتگی فنی رابطه سنجش و پیکر بندی با قابلیت بازار و پیکربندی با قابلیت فنی را تعدیل کرد. آشفتگی رقبا رابطه بین سنجش و قابلیت بازاریابی و پیکربندی و قابلیت فنی را تعدیل میکرد. در پایان راهکارهایی برای بهبود وضعیت عملکردی این شرکتها ارائه شد.