چکیده:
پژوهش حاضر به منظور مقایسه قضاوت اجتماعی، کمک طلبی و مقبولیت اجتماعی در دانشآموزان با و بدون اختلال یادگیری خاصخواندن انجام شد. روش پژوهش علّی-مقایسه ای از نوع پس رویدادی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص خواندن مقطع ابتدایی شهر رشت در نیمه اول سال تحصیلی 1397-1398 بودند که به روش نمونهگیری در دسترس تعداد 60 نفر (30 نفر با اختلال یادگیریخاصخواندن و 30 نفر بدون اختلال یادگیری) به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از مقیاس قضاوت اجتماعی، پرسشنامه کمک طلبی و پرسشنامه مقبولیت اجتماعی کودکان استفاده شد. تجزیه تحلیل داده ها با آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره(MANOVA) با بهره گیری نرم افزارآماری SPSS20 انجام شد. یافتهها نشان داد قضاوت اجتماعی، کمک طلبی و مقبولیت اجتماعی در بین دانش آموزان با و بدون اختلال یادگیری خاص خواندن تفاوت معنیداری وجود دارد(01/0 p). به طوری که دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص خواندن در هر سه متغیر نمرات پایینی در مقایسه با دانش آموزان بدون اختلال یادگیری دریافت کردند. این نتیجه تلویحات مهمی در زمینه آموزش و ارتقای بهداشت روانی دانشآموزان مبتلا به اختلالات یادگیری دارد.
The present study was conducted to the comparison of human judgment, help-seeking and social acceptability in students with and without in dyslexia. The research method was a causal comparison of post-event type. The statistical population of the study consisted of all students with particular reading disabilities in the primary school of Rasht in the first half of the academic year 2017-2018. The available sampling method was 60 people (30 people with dyslexia and 30 people without dyslexia) were selected as statistical samples. The human judgment scale, the help-seeking questionnaire and social acceptability questionnaire were used to collect information. Data analysis was performed using multivariate analysis of variance (MANOVA) using SPSS20 software. Findings showed that there is a significant difference between human judgment, help-seeking and social acceptability among students with and without dyslexia (p
خلاصه ماشینی:
مقايسه قضاوت اجتماعي، کمک طلبي و مقبوليت اجتماعي در دانش آموزان با و بدون اختلال يادگيري خاص خواندن The Comparison of human judgment, help- seeking and social acceptability in students with and without dyslexia يزدان حسين زاده (نويسنده مسئول ) Yazdan Hosseinzadeh* کارشناسي ارشد روانشناسي باليني، دانشگاه آزاد اسلامي واحد اردبيل .
جـامعـه آمـاري پژوهش شـــامـل کليـه دانش آموزان مبتلا ـبه population of the study consisted of all students اختلال يادگيري خاص خواندن مقطع ابتدايي شــهر رشــت در نيمه اول with particular reading disabilities in the primary سـال تحصـيلي ١٣٩٧-١٣٩٨ بودند که به روش نمونه گيري در دسـترس school of Rasht in the first half of the academic year 20172018.
نظر بر اين است که وجود طيفي از مشکلات اجتماعي، هيجاني و رفتاري در دانش آموزان داراي اختلالات يادگيري باعث ميشود که قضاوت هاي اين افراد در خصوص عوامل اجتماعي مختل شود.
همچنين نتايج مطالعه فکرت (١٣٩٧) نشان داد که دانش آموزان مبتلا به ناتواني يادگيري نمرات پايين در کمک طلبي در مقايسه با دانش آموزان بدون ناتواني هاي يادگيري خاص دريافت کردند.
لذا مطالعه حاضر نيز در اين خصوص با هدف مقايسه قضاوت اجتماعي، کمک طلبي و مقبوليت اجتماعي در دانش آموزان مبتلا به اختلال يادگيري خاص خواندن صورت گرفت .
بحث و نتيجه گيري پژوهش حاضر با هدف مقايسه قضاوت اجتماعي، کمک طلبي و مقبوليت اجتماعي در دانش آموزان با و بدون اختلال يادگيري خاص خواندن صورت گرفت .
در اين راستا مارگاليت (٢٠١٥) در تحقيقي نشان داد تفاوت معناداري بين قضاوت اجتماعي و عملکرد تحصيلي در دانش آموزان داراي اختلالات يادگيري و مبتلا به اختلال رفتار وجود دارد.