سهم بخش های عمومی و خصوصی در صنعت کشور

"جدای از این کمبود اطلاعات آماری مربوط به گذشته که تحلیل تاریخی و بررسی روند تحولات سهم بخش خصوصی و بخش عمومی در صنعت را ناممکن می سازد،اطلاعات تفصیلی سالهای 1360 به بعد نیز فقط در مورد کارگاههای بزرگ صنعتی که بنا به تعریف مرکز آمار ایران کارگاههای صنعتی به تعداد کارکنان 10 نفر و بیشتر را شامل می‌شود،در دسترس است. جدول شماره 20-تعداد کارگاه،کارکنان،سرمایه‌گذاران و ارزش افزوده برحسب نحوه مدیریت در سالهای 1360 و 1365(درصد) (به تصویر صفحه مراجعه شود) ماخذ:آمار کارگاههای بزرگ صنعتی و کارگاههای بزرگ تحت مدیریت بخش عمومی سالهای 1360 و 1365،مرکز آمار ایران در سالهای بعد از انقلاب سهم کارگهای بزرگ صنعتی دولتی در تهران به شدت افزایش یافته است و حتی در سالهای 1362 به بعد از سهم کارگاههای بزرگ صنعتی بخش خصوصی در این مناطق نیز بیشتر شده است که دلیل آن ملی کردن بخش زیادی از کارگاههای بزرگ بخش خصوصی بوده است که عمدتا در تهران و استان مرکزی استقرار داشته‌اند. مقایسه بکارگیری وامها و هزینه‌های ارزی در بخش عمومی و بخش خصوصی در سال 1365 بخش عمومی بیشتر وامهای دریافتی خود را در صنایع مواد غذایی،آشامیدنیها و دخانیات(30 درصد)،صنایع ماشین آلات،تجهیزات،ابزار و محصولات فلزی(26 درصد)و صنایع نساجی پوشاک و چرم(19 درصد)به مصرف رسانده است که الگوی مناسبی برای کارگاههای تحت مدیریت بخش عمومی نمی‌باشد،چرا که بیشتر وامها در صنایع مصرفی یکار گرفته شده است."