چکیده:
کتاب «غلوّ (درآمدی بر افکار و عقاید غالیان در دین)» نوشته نعمتالله صالحی نجفآبادی مشتمل بر مباحثی پیرامون تاریخ شکلگیری جریان غالیگری، چهرهها و وقایع تاثیرگذار و بررسی نمونههایی از روایات مشکوک به غلوّ است. مولف در این کتاب سعی کرده با بیان فعالیت افرادی مانند ابوالخطاب، شدّت نفوذ غالیان در میراث اسلامی را نشان دهد و خوانندگان را نسبت به مضامین غالیانه در آن برحذر بدارد؛ اما باید گفت او در این مسیر، دچار لغزشهایی شده است؛ مانند عدم توجه کافی به اعتبار و کمیت احادیث مشابه و تاثیر طرق پالایش احادیث از آسیبهای احتمالی. صالحی نجفآبادی در بررسی برخی وقایع، برداشتهایی ارائه میدهد که گاه اساسا از آنها برداشت نمیشود و گزارشهای تاریخی نسبت به آن مطالب، ساکت است یا گاه تنها یک احتمال در کنار دیگر احتمالات است و دلیل قاطعی بر اثبات آن وجود ندارد و با اینکه برخی نقدهای او بر پارهای از احادیث را میتوان قابل قبول دانست اما در مواردی مانند: علم امام حسین (ع) به شهادت خود، معنای امّی بودن پیامبر اکرم (ص) و تعداد آیات قرآن کریم، روایاتی را غالیانه و حاصل دستبرد غالیان معرفی کرده که اولا دلیل کافی برای غالیانه دانستن آنها در دست نیست و ثانیا مضمون آن، به همان روایت یا راوی منحصر نیست تا بتوان با ردّ آن، مضمون آن را نیز مردود برشمرد.
The Book of Guluw (an introduction to the thoughts and beliefs of
extremists “Ghulat” in religion) by Nimatullah Salehi Najafabadi
includes discussions on the date of formation of the exaggerating
denomination, influential persons and events, and examines some
hadiths that are suspected to be exaggerative. In this book, the author
by expressing the activities of people like Abulhattab, has tried to show
the intensity of influence of the extremists in the Islamic heritage and
warn the readers about the exaggerative concepts in it, but it must be
said that he has made some faults in his judgement like not paying
enough attention to the validity and quantity of similar hadiths and the
effect of refining hadith approaches on possible damages. Salehi Najafabadi
offers some insights that are sometimes not generally comprehended,
and historical reports on the subject are silent or sometimes is
just one possibility alongside other possibilities and there is no definite
reason to prove it, although some of his criticisms of some hadiths may
be accepted, but in some cases like Imam Hossein›s knowledge of his
testimony, the meaning of the Prophet›s illiterateness and the number
of verses of the Holy Qur’an, he has supposed some hadith as an exaggeration
and product of extremists which there is no sufficient reason
for supposing them as an exaggeration and Secondly, its content is not
a hadith narrated by just one person or seen in just one hadith that by
rejection that single hadith the concept can be dismissed.
خلاصه ماشینی:
صالحی نجفآبادی در بررسی برخی وقایع، برداشتهایی ارائه میدهد که گاه اساساً از آنها برداشت نمیشود و گزارشهای تاریخی نسبت به آن مطالب، ساکت است یا گاه تنها یک احتمال در کنار دیگر احتمالات است و دلیل قاطعی بر اثبات آن وجود ندارد و با اینکه برخی نقدهای او بر پارهای از احادیث را میتوان قابل قبول دانست اما در مواردی مانند: علم امام حسین (ع) به شهادتِ خود، معنای امّی بودن پیامبر اکرم (ص) و تعداد آیات قرآن کریم، روایاتی را غالیانه و حاصل دستبُرد غالیان معرفی کرده که اولاً دلیل کافی برای غالیانه دانستن آنها در دست نیست و ثانیاً مضمون آن، به همان روایت یا راوی منحصر نیست تا بتوان با ردّ آن، مضمون آن را نیز مردود برشمرد.
2256 Analysis of Policy Basics of Imam Ali (AS) in the letter 64 Nahj al-Balaghah by Modeling the Fairclough Method “Critical Discourse Analysis” Seyyed Mohammad Muosavi Bafroei*1 Ahmad Zarezardini2 Hasan Zarei Mahmmodabadi3 Fatemeh Esna Ashari4 Abstract Critical discourse analysis is an applied method of textual analysis It does not rely on text data for analysis only rather, it has stepped beyond it and explores the emergence of the intellectual and authorial abstracts behind the text.