چکیده:
آغاز بندی هر اثر از سویی نشان دهندهی هنرمندی و بلاغت صاحب اثر خواهد بود چه شاعر
یا نویسنده با آوردن براعت استهلال یا نگارش دیباچه در آغاز در حقیقت تم و لب اثر خود را بیان
میکند همچون کشاورزی که دست چینترین میوهی خود را بر روی بار قرار میدهد. از دیگر سو
آغازبندی نشان دهندهی جهان بینی فلسفیء دینی و سیاسی صاحب اثر خواهد بود. از آغاز بندی
منظومههای فارسی به آسانی میتوان به جهان بینی و نوع اندیشهی سرایندهی آن پی برد.
خلاصه ماشینی:
شاهنامه ي فردوسي مرجعي بر آغاز بندي ديگر منظومه هاي حماسي شاهکار فردوسي استاد طوسي به حق جاودانه ترين اثر حماسي در ادب فارسي و از کم نظيرترين آثار حماســي در جهان اســت و بايد گفت هر چه اثر حماسي پس از اين اثر بزرگ ســروده شد تقليدي از شــاهنامه ي فردوسي بود.
اما در اين مقوله که بحث ما بر سر آغاز بندي در منظومه هاي حماســي است بايد گفت : فردوســي آغاز کتاب را با ستايش پرودگار 221 و بيت معروف «به نام خداوند جان و خرد کزين برتر انديشــه بر نگذرد» آغاز مي کند (شــاهنامه ي فردوسي ، جلد١، ص ١١).
١ – (گفتار اندر وصف آفرينش عالم ) در ٢٦ بيت در شاهنامه ي فردوسي : از آغــــاز بايد کــــه دانــي درست ســـرمايه ي گـــوهران از نخـــــست که يـــزدان ز نـــاچيز چيــــز آفريد بــــدان تـــا تــــوانايي آرد پــــديد ٢ – (گفتار اندر آفرينش کائنات ) در ٣٥ بيت در ظفرنامه : خــدا خواست از کبريايي خــــويش نـــمايد ظهـــور خـــدايي خـــويش کـــه گنجي نـــهان بود پـــروردگار چـــنان خــواست گــردد نهان آشکار گفتار اندر آفرينش مردم : جان مايه ي اين قســمت از آغاز بندي نگرش شــاعر به نقش مردم در شکل گيري جوامع بشــري اســت و حضور و تاثير مذهب و تاثير مردم از آن در سروده هاي شعرا به خوبي پيداست .