چکیده:
اقتصاد سیاسی حوزه مهمی در مطالعه علمی پدیدههای اجتماعی است. این روش، شکلگیری پدیدههای اجتماعی را ناشی از مولفههای سیاسی و اقتصادی میداند. بر اساس نظریه اقتصاد سیاسی، در اکثر جوامع اقتصادی بازار محور، واحدهای تجاری کانون کنشهای متقابل اقتصادی، اجتماعی و سیاسی میان گروههای مختلف هستند. بنابراین هدف این پژوهش بررسی تأثیر ارتباطات سیاسی بر انعطاف پذیری مالی شرکتهای عضو بورس اوراق بهادار تهران میباشد. جامعه مورد مطالعه شرکتهای عضو بورس اوراق بهادار تهران با در نظر محدودیتهای خاص، که از این میان نمونهای شامل 166 شرکت فعال در بورس اوراق بهادار تهران انتخاب گردید. قلمرو زمانی تحقیق شامل یک دوره هفت ساله بر اساس صورتهای مالی شرکتهای مورد مطالعه طی سالهای 1392 الی 1398 است و برای آزمون فرضیات از روش رگرسیون خطی چند متغیره با استفاده از نرمافزار EVIEWS نسخه 9، استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که ارتباطات سیاسی بر انعطافپذیری مالی شرکتها تاثیر ندارند.
Political economy is an important field in the scientific study of social phenomena. This method considers the formation of social phenomena as a result of political and economic components. According to the theory of political economy, in most market-oriented economic societies, business units are the focus of economic, social and political interactions between different groups. Therefore, the purpose of this study is to investigate the effect of political relations on the financial flexibility of companies listed on the Tehran Stock Exchange. The study population of member companies of Tehran Stock Exchange with respect to special restrictions, from which a sample of 166 companies active in the Tehran Stock Exchange was selected. The time domain of the research includes a seven-year period based on the financial statements of the studied companies during the years 1392 to 1398 and to test the hypotheses, multivariate linear regression method using EVIEWS software version 9 has been used. . The results show that political communication does not affect the financial flexibility of companies.
خلاصه ماشینی:
بنابراين هدف اين پژوهش بررسي تأثير ارتباطات سياسي بر انعطاف پذيري مالي شرکت هاي عضو بورس اوراق بهادار تهران ميباشد.
با توجه به مطالب فوق محقق در اين مطالعه به دنبال پاسخگويي به سوال ذيل ميباشد: که ارتباطات سياسي بر انعطاف پذيري مالي شرکت چه تاثيري دارد؟ تعريف نظري متغيرها انعطاف پذيري مالي: انعطاف پذيري مالي به عنوان پلي بين تئوري و عمل تعيين ساختار سرمايه (مهمترين عامل تعيين کننده ) شرکت هاست و توان تأمين مالي جهت عکس العمل مناسب در برابر رويدادها و موارد پيش بيني نشده براي حداکثر کردن ارزش شرکتها را فراهم مينمايد (خالقي مقدم و همکاران ، ١٣٩٦).
ارتباطات سياسي: در پژوهش نيکومرام و همکاران (١٣٩٢)، نشانه هاي مديريت سياسي شرکت عبارتند از وجود اعضاي هيأت مديره وابسته به دولت ، مجلس و مانند اين نوع نهادهاي سياسي، و يا وجود سهامدار عمده (داراي حداقل ده درصد سهام داراي حق راي) دولتي و شبه دولتي بيان شده است .
جهت سنجش متغير ارتباطات سياسي از مطالعات انجام شده توسط لين و همکاران (٢٠١٥) فان و همکاران (٢٠٠٨)، فان و وانگ (٢٠٠٦) از دو معيار بدهي بلند مدت و نيز وجود اعضاي هيات مديره وابسته به دولت به صورت زير استفاده خواهد شد: نسبت بدهي هاي بلند مدت به کل بدهي ها در هر سال براي هر شرکت محاسبه خواهد شد.
Debt Financing and Financial Flexibility: Evidence from Pro- active Leverage Increases.
Journal of Financial Economics, 95, PP 332-355 Lee, W.