بی‌بدیل در نکوکاری؛ متن سخنرانی در شب نوش آفرین انصاری سخنرانی

بی‌بدیل ‌در‌نکوکاری‌ بهاءالدین خرمشاهی متن ‌سخنرانی ‌در‌شب ‌نوش ‌آفرین ‌انصاری این بنده افتخار دارم که در دهۀ ١٣٤٠ در دانشگاه تهران نزد استاد والامقام استاد ٢٢٩ بخارا دکتر مهدی محقق ، زید عزه العالی، علم و ادب آموخته ، و یک دهه بعد در اوایل سال بیست و ششم شماره ١٤٦ دهۀ ٥٠ نزد همسر فرزانۀ گرانقدرشان سرکار خانم نوش آفرین انصاری از بنیانگذاران مهر ـ آبان 1400 کتابداری نوین در ایران ، همین توفیق و بختیاری را داشته ام ، و اگر خداوند بنده را از این سعادت برخوردار نمی کرد مسیر زندگی فرهنگی ام به کلی مسیر دیگری می شد. به قول حافظ : چل سال بیش رفت که من لاف می زنم کز چاکران پیر مغان کمترین منم برای استاد دانشمند و خواهر دلبندم سرکار خانم دکتر نوش آفرین انصاری به یادگار ایامی که در محضرشان مرجع شناسی می آموختیم . • بهاءالدین خرمشاهی در شب نوش آفرین انصاری (عکس از: مجتبی سالک ) دبیرکل به از او نیست بهر آن فرهنگ که حذف کرده چه آتاری و چه لاتاری همو و همسر او اوستاد من بودند اگرچه هیچ نیاُمختم از ولنگاری ز درس مرجع او دیدگان من وا شد شود بشر همه کاره ز فرط کمکاری دعا کنیم که ببینیم خوب پایان یافت کتاب مرجع فرهنگنامه با یاری به ریش بنده بخندید، لیک کف بزنید برای خانم نوشافرین انصاری دعاگوی وجود شریف و خاندان جلیلش بهاءالدین خرمشاهی بازنگری ٢٩ مردادماه ١٤٠٠ ش