چکیده:
مقدمه: اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی با تکانشگری و نقص در بازداری رفتاری همراه است، خطرپذیری نیز به عنوان جنبهی مهمی از رفتار تکانشگرانه شناخته میشود.
هدف: هدف پژوهش حاضر، مقایسه میزان خطرپذیری با در نظر گرفتن علائم بازداری رفتاری در کودکان دارای نشانههای نارسایی توجه/ بیشفعالی با و بدون اختلال سلوک، و مقایسه با کودکان عادی میباشد.
روش: در این مطالعه علی- مقایسهای، ۳۷ کودک دارای نشانههای نارسایی توجه/ بیشفعالی (شامل ۲۳ کودک دارای نارسایی توجه/ بیشفعالی و ۱۴ کودک دارای نارسایی توجه/ بیشفعالی توأم با علائم اختلال سلوک) از طریق نمونهگیری در دسترس انتخاب و گرایش به خطرپذیری و میزان بازداری رفتاری این کودکان به ترتیب با آزمون خطرپذیری بادکنکی (BART) و آزمون برو-نرو (Go-Nogo) اندازهگیری و با نمرات ۱۸ کودک عادی مورد مقایسه قرار گرفت. دادههای بدست آمده با استفاده از روشهای تحلیل واریانس یک و چندمتغیره با متغیر کنترل مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد، کودکانی که علاوه بر ADHD نشانههای اختلال سلوک را دارا هستند، پیش از کنترل نقایص بازداری بالاترین نمرات را در شاخصهای خطرپذیری نسبت به سایر گروهها کسب کردند (P)، اما پس از کنترل نقایص بازداری، تفاوت معناداری بین نمرات کودکان ADHD+CD و عادی در شاخصهای خطرپذیری مشاهده نشد؛ همچنین کودکان ADHD و عادی پیش و پس از کنترل نقایص بازداری رفتاری، در شاخصهای خطرپذیری تفاوت معناداری نداشتند.
نتیجه گیری: با توجه به یافتههای این پژوهش به نظر میرسد که تکانشگری کودکان ADHD نسبت به کودکان عادی عمدتاً حاصل نقص در بازداری میباشد و این در حالی است که نقص در بازداری به تنهایی پیشبینیکننده رفتار پرخطر و سازشنایافته کودکان ADHD+CD نسبت به کودکان ADHD نبوده و میتواند تابعی از گرایش به خطرپذیری بالا نیز باشد.
Introduction: Attention deficit/hyperactivity disorder is associated with impulsivity and behavioral inhibition deficits, Risk taking is the important aspect of impulsive behavior.
Aim: The purpose of this study was to Comparison of risk-taking regarding behavioral inhibition deficits in attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) with and without conduct disorder (CD) and compared with control children.
Method: 37 male children with ADHD (23 ADHD only and 14 ADHD with conduct disorder (ADHD+CD)) were selected by purposive sampling method and performed Balloon Analog Risk Task (BART) and Go-Nogo task to measure risk taking and behavioral inhibition, and compared with 18 normal children. The data was analyzed by ANOVA, MANOVA and MANCOVA.
Results: Data analysis demonstrated that ADHD+CD group has the highest risk taking followed by ADHD and control group without considering of behavioral inhibition; although comparing to control group, ADHD+CD group has meaningless difference by arranging behavioral inhibition deficits, even though ADHD group has the same risk taking scores in compared with control group both considering behavioral inhibition deficits.
Conclusion: This finding suggested that ADHD children have impulsivity because of behavioral inhibition deficits, while it would not be able to predict destructive behavior and risky activities in ADHD+CD in compared with ADHD by itself, also it could be a high risk taking pattern.