خلاصه ماشینی:
"چرا که داستان هر کدام از آثار فیلمساز نامدار اسپانیایی به زندگی درونی شخصیتهای اصلی فیلم میپردازد و بنابراین بیننده ناچار است برای درک موضوع و داستان،خود را درون ذهن و قالب شخصیتها جای داده و از آنجا به کل موضوع بنگرد.
در واقع،پرده صحنه آغازین با او سخن بگو دقیقا از جایی کنار میرود که پردههای صحنه نهایی همه چیز درباره مادرم فرو افتاده بود و تمهید آلمودوار در پیوند زدن دو فیلم خود بسیار هوشمندنه و اثرگذار از کار درآمده است.
اما ظاهرا فیلمساز در اینجا خود را از تمامی سوژههای آثار پیشین مثل همه چیز درباره مادرم جدا کرده است و به همین دلیل است که در با او سخن بگو،فصل بیمارستان و صحنههای درون آن با فیلمهای قبلی اشتراک دارد.
این موضوع درباره خاویر کامارا و همچنین روزا ریو فلورس به نقش زنی ماتادور و شجاع هم صدق میکند و نشان میدهد آلمودوار در گرفتن بازی مورد نظر از بازیگران خود به اوج بلوغ رسیده است."