خلاصه ماشینی:
"یکی از عوامل رکود سینمای ایران را باید در برنامهریزیهای فصلی و مقطعی مسئولان دانست مدیریت های مقطعی و بدون پشتوانه فکری و هنری و حتی بدون دریافتهای شفاف نسبت به مسئولیتهایی که اتخاذ میشود،بدنهء رنجور سینمای ما را رنجورتر میسازد و چه کسانی باید پاسخگوی وضعیتی باشند که پیش آمده است؟ وضعیتی که نه سینماگران و نه سینماداران دلخوشی از آن ندارند.
همهء فیلمهای خارجی که با زیرنویس فارسی در بازار به فروش میرود و به وفور در دسترس همگان است به دستور چه کسانی و با فکر و اندیشه چه افرادی و چه مدیریتهایی انجام شده است؟باور کنیم که یک حرکت بدون برنامه بوده است؟هرچه بوده ضربه ای بر پیکر سینمای ما وارد آورده است که نمایش این فیلمها در سینماها برای رد گم کردن است نه برای شروع یک کار.
فکر و اندیشه فرهنگی با رویکرد تاریخی،جغرافیایی و دینی میتواند رمق لازم را به جسم افسردهء سینما بدهد و مطبوعات میتوانند پیشقراول این حرکت باشند و از اصالتهای سینمای ایران دفاع کنند و امکان بالندگی آن را نوید دهند."