چکیده:
در سال 1399 قانون الحاق دو ماده به کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی )تعزیرات و
مجازات های بازدارنده(، تصویب شد. طبق ماده 500 مکرر، اگر«در قالب فرقه، گروه،
جمعیت یا مانند آن و استفاده از شیوه های کنترل ذهن و القائات روانی»،«هرگونه فعالیت
آموزشی و یا تبلیغی انحرافی مغایر و یا مخل به شرع مقدس اسلام» انجام شود، مجازات هایی
برای آن درنظر گرفته می شود. «تامین مالی و یا هر نوع حمایت مادی دیگر از گروه های موضوع
این ماده » و «ارتباط گروه های موضوع این ماده با خارج از کشور برای دریافت حمایت
یا هدایت های تشکیلاتی موجب تشدید مجازات» می شود.
این مقاله به تحلیل فعالیت تبلیغی و تشکیلاتی بهائیت در ایران، در پرتو این
قانون پرداخته و جایگاه تبلیغ اقلیت های دینی رسمی و گرو ههایی همچون بهائیت
را از منظر قانون اساسی ایران و معاهدات حقوق بین الملل بررسی کرده است. باتوجه به
تعالیم و نصوص مصرحه در آثار دس تاول و موردقبول بهائیان، نشان داده شده که محتوای
تبلیغات برنامه ریزی شده بهائیان، که با قصد و نیت تغییر دین و بهائی کردن ایرانیان صورت
می گیرد، مصداق بارز اقدامات ممنوعه و نه یشده در این قانون است. همچنین
تشکیلات بهائی در کشور ایران نیز مصداق گروه دارای فعالیت مجرمانه در چارچوب این قانون
است که با استفاده از حمایت و پشتوانه ارتباط با خارج از کشور، به منظور حمله به دین رسمی
کشور، حمله به احکام و شریعت و تضعیف دین رسمی کشور و تلاش برای ضربه زدن به حکومت
و اخلال در نظم عمومی کشور، فعالیت می کند.
اضیف الی الاصل 123 من القانون الاساسی للجمهوریه الاسلامیه فی ایران، فی عام 1399 هجری
شمسی قانون الحاق مادتین الی الکتاب الخامس من قانون العقوبات الاسلامیه )التعزیرات
والعقوبات الرادعه (، حیث تمت المصادقه علیه ،وطبقا للماده 500 مکرر، فانه تم تحدید عقوبات
لمواجهه «ایه نشاطات تعلیمیه او دعوات تحریفیه منافیه او مخله بالشرع الاسلامی المقدس »
وذلک «فی اطار ایه فرقه او مجموعه او جماعه اوماشابه ذلک وتمت الاستفاده فیها من اسالیب
السیطره علی الذهن والتلقینات النفسیه » وهی تشمل «التامین المالی او ای نوع من اشکال
الدعم المادی الاخر للجماعات التی تقع طايله هذه الماده » ونفس الشیء بالنسبه ل «ارتباط
المجموعات التی تقع تحت عنوان موضوع هذه الماده او التی تتلقی دعما من خارج البلاد
وکذلک فان قیاده تلک التشکیلات سوف تودی الی تشدید العقوبات . »
وتتناول هذه المقاله تحلیل النشاطات الدعايیه والتنظیمیه للبهايیه فی ایران، فی ضوء هذا
القانون، وکذلک قامت بدراسه دعوات الاقلیات الدینیه الرسمیه والجماعات مثل البهايیه من
وجهه نظر القانون الاساسی الایرانی ومعاهدات الحقوق الدولیه . وتکشف التعالیم والنصوص
المصرح بها فی مولفات الدرجه الاولی للبهايیین، تکشف محتوی الدعایات المنظمه لهذه
الجماعه ،وانها وضعت فی الاساس بقصد تغییر دین المواطنین الایران یین الی البهايیه، وهی
تمثل مصداقا بارزا لللاعمال المحظوره والمنهی عنها فی هذا القانون. کذلک فان تشکیلات
البهاي یین فی ایران هی ایضا تمثل مصداقا للمجموعات التی تمارس نشاطات اجرامیه فی اطار
هذا القانون والتی تستفید فیها من الدعم والاسناد من خارج البلاد، وذلک بهدف مهاجمه الدین
الرسمی للبلاد، والتطاول علی اسس الدین والشریعه و اضعاف الدین الرسمی للبلاد، والسعی
لضرب الحکومه وارباک النظام العام للبلاد .
In 1399 H.S. (2020) the law of adding two articles to the fifth book of the Islamic Penal
Code (punishments and deterrent punishments) was approved in principle 123 of the
Constitution of the Islamic Republic of Iran . According to Article 500, if "in the form
of a sect, group, population or the like and the use of mind control methods and psychological
instincts", "any deviant educational or propaganda activity contrary to or contrary
to the holy law of Islam" is carried out, facing the punishment. According to that law ,
"Financing or any other kind of material support of the groups subject to this article" and
"communication of the groups subject to this article with abroad to receive support or
organizational guidance” will increase the punishment.
This article analyzes the propaganda and organizational activities of the Baha'is in Iran
in the content of this law, and examines the position of the propaganda of official religious
minorities and groups such as the Baha'is from the perspective of the Iranian Constitution
and international law treaties. According to the teachings and texts approved in the
writings of the Bahai Leaders and the orders of its organisation and accepted works of
the Baha'is, it has been shown that the content of the planned Baha'i propaganda, which is
done with the intention of converting the religion and thought of Iranians to Bahaism, is a
clear example of prohibited actions. The Baha'i organization in Iran is also an example of
a group with criminal activities within the framework of this law, which uses the support
of foreign relations in order to attack the official religion of the country, attack the rules
and Sharia and weaken the official religion of the country, and Attempts are being made
to strike at the government and disrupt the public order of the country.
خلاصه ماشینی:
همچنین تشکیلات بهائی در کشور ایران نیز مصداق گروه دارای فعالیت مجرمانه در چارچوب این قانون است که با استفاده از حمایت و پشتوانه ارتباط با خارج از کشور، به‌منظور حمله به دین رسمی کشور، حمله به احکام و شریعت و تضعیف دین رسمی کشور و تلاش برای ضربه زدن به حکومت و اخلال در نظم عمومی کشور، فعالیت می‌کند.
این اقدام ممنوعه می‌تواند شامل تلاش مستقیم علیه مسلمانان و تضعیف باورهای عقیدتی آنان و نشر کتاب و نشریات و موارد مشابه باشد؛ یا فعالیت غیرمستقیم درجهت توسعه و برجسته‌سازی آیین تبلیغ‌شده (از قبیل فعالیت‌های موسوم به توسعه اجتماعی ــ اقتصادی بهائیان که با ظاهر نوع‌دوستی، کمک به نیازمندان و بهبود شرایط زیست‌محیطی انجام می‌شود، ولی هدف نهایی آن انجام تبلیغات و جلب افراد هدف به جلسات تبلیغی بهائی است).
همچنین بررسی توقیعات (پیام‌های) شوقی‌افندی، ولی امر جامعه بهائی، در زمینه تبلیغ امر بهائی نشان می‌دهد که تا قبل از تشکیل دولت اسرائیل در سرزمین فلسطین، شوقی‌افندی به تبلیغ یهودیان و تلاش برای بهائی کردن آن‌ها نیز توجه و تأکید داشت به‌هرروی، نکته جالب و مفید برای بحث حاضر ـ ممنوعیت فعالیت تبلیغی و تشکیلاتی بهائیان در ایران ـ این است که بیت‌العدل بهائی ملاحظه خود را برای عدم تبلیغ یهودیان، به همه کشورهای جهان گسترش داده است.
(
, 
, 
)
