چکیده:
هدف: افسردگی یک اختلال روانشناختی بخصوص در گروه کودکان است که میتواند منجر به آسیبهای جدی و ناتوان کننده در آنان شود. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی (CBT) و (ACT) بر روی کاهش افسردگی کودکان بوده است. روش: روش پژوهش حاضر به صورت مداخلهای و نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل بوده است. جامعه آماری پژوهش، کودکان شهر تهران بودهاند که با روش نمونهگیری دردسترس 40 نفر به عنوان افراد نمونه انتخاب شدند. جهت تجزیه و تحلیل دادههای حاصل از پرسشنامه، از نرم افزار spss استفاده شده است. برای بررسی فرضیات پژوهش نیز از آزمون تحلیل واریانس و ازمون T مستقل استفاده شده است.
یافتهها: یافتههای آزمون تحلیل کوورایانس نشان داد که ضریب مدل رگرسیونی برابر با 726/1 است به این معنی که میزان تاثیرهر دو روش آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و درمانی شناختی رفتاری (CBT) درگروه آزمایش بر کاهش افسردگی در مقایسه با گروه کنترل بیشتربوده است.
نتیجهگیری: به طور کلی میتوان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان شناختی رفتاری به عنوان درمانهای موثری برای کاهش افسردگی کودکان میباشند
خلاصه ماشینی:
يافته ها: يافتههاي آزمون تحليل کوورايانس نشان داد که ضريب مدل رگرسيوني برابر با ١/٧٢٦ است به اين معني که ميزان تأثيرهر دو روش آموزش مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) و درماني شناختي رفتاري (CBT) درگروه آزمايش بر کاهش افسردگي در مقايسه با گروه کنترل بيشتربوده است .
اين موضوع نشان ميدهد که سطح قابل قبولي از همبستگي بين مؤلفه هاي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) و درماني شناختي رفتاري (CBT)، کاهش افسردگي، نشانه هاي شناختي و جسسماني افسردگي وجود دارد و بنابراين چنين نتيجه گيري شد که تحليل واريانس چند متغيري روش مناسبي براي مقايسه متغيرها در بين دو گروه آزمايش و کنترل است .
در نتيجه ميتوان دريافت که افرادي که آموزش درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) و درماني شناختي رفتاري (CBT) دريافت ميکنند، نسبت به ديگر افرادي که اين آموزش را دريافت نکرده اند، نشانه هاي افسردگي شناختي کمتري دارند به طور کلي يافته ها حاکي از آن است که بين نشانه هاي افسردگي شناختي بين دو گروه آزمايش و کنترل تفاوت معناداري وجود دارد.
در نتيجه ميتوان دريافت که افرادي که آموزش درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) و درماني شناختي رفتاري (CBT) دريافت ميکنند، نسبت به ديگر افرادي که اين آموزش را دريافت نکرده اند، نشانه هاي افسردگي جسماني کمتري دارند به طور کلي يافته ها حاکي از آن است که بين نشانه هاي افسردگي جسماني بين دو گروه آزمايش و کنترل تفاوت معناداري وجود دارد.