خلاصه ماشینی:
در همین فاصلهی زمانی کوتاه،از بسیاری مشفقان نیکاندیش و خیرخواه حرفهای امیدبخش و دلگرمکنندهی فراوانی شنیدهام و از انگشتشمار کسانی نیز گاه سخنهایی از سر کملطفی و بیمهری،که به جای هرگونه نقد آگاهانه و ارزیابی هوشیارانه و کارشناسانه چیزهایی گفتهاند که نقد و سنجیدن«سره»از«ناسره»بهحساب میآید و نه حرف و سخنی دلسوزانه برای ارتقای کیفی و محتوایی ماهنامه؛به گفتهی دوست فرهیختهیی، واکنشی است خامطبعانه و بسیار کودکانه از نوع سنگپرانی به شیشههای قطاری که بهراهافتاده است و دارد پیشمیرود!انگار نفس«حرکت و رفتن»و«کار و تلاش»با سکون و سکوت و جمود ذاتی و درونی برخی آدمها تضادی اساسی دارد،بههمینروی همواره در واکنشی آمیخته به تنگنظری و پریشانحالی میکوشند تا هرنوع حرکت و رفتن را کمفایده و گاه حتی بیثمر جلوه دهند!غافل از اینکه ما به لطف حق و با پشتوانهی همت یاران اندکشماران«یا علی گفتیم»و «عشق»را آنگونه آغاز کردیم که در این مسیر تازه هرگامی که برمیداریم با هدف آسیبشناسی سینمای ایران باشد و گوش سپردن به حرفهای دلسوزانهی آدمهای سرد و گرم چشیدهیی که به رشد و بالندگی سینمای ملی چشم امید دوختهاند تا شاید به انگیزهی ارتقای کیفی تولیدات سینمایی و ایجاد تغییرات چشمگیر و قابلاعتنا در جریان تولید آثاری هنرمندانه و خلاقانه بتوانیم به ارزیابی مشکلات تهیهکنندگان از یکسو و بررسی دلایل اصلی بیگانگی مخاطبان گسترده با تولیدات سینمایی ازسوی دیگر بپردازیم و در این مسیر، حرکتهای شایستهیی داشته باشیم.