چکیده:
پیشنهادها و پیامدهای الحاق و یا عدم الحاق ایران به سازمان تجارت جهانی در مقالات بسیاری بیان گردیده، ولی در این مقاله
با توجه به روند جهانی شدن و فزونی یافتن عضویت کشورها در نهادهای بین المللی من جمله سازمان تجارت جهانی، عضویت
ایران را در این سازمان اجتناب ناپذیر دانسته و با فرض بر عضویت در این سازمان در آیندهای نه چندان دور به بررسی
موقعیتهایی که میتواند باعث حداقل سازی آسیبها و هزینههای ناشی از این سازمان در اقتصاد ایران شود، میپردازیم چرا
که ناکارآمدی این سازمان و نفوذ امپریالیستی کشورهای ثروتمند و توسعه یافته در تصمیمات صادر شده از آن بر همگان
آشکار میباشد، از طرفی دیگر با توجه به اینکه ارزشهای بنیادین فرازمانی و فرامکانی جهت دهنده پیشرفت از آرمان های
الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت بوده پس باید به فضای تعاملاتی این الگو با سازمان تجارت جهانی که تأثیرات مستقیمی بر
اقتصاد ایران دارند، اندیشید و نهایت استفاده از این سازمان را برای پیشبرد اهداف فرامرزی خود داشت چرا که یک سری از
اهداف سازمان تجارت جهانی با این الگو یکسان بوده و حتی میتواند زمینه ساز دیگر اهداف این الگو همچون بهره برداری
کارآمد و عادلانه از طبیعت، خلق مزیتها و فرصتهای جدید برای استفاده از نعمات طبیعی برای همگان، ریشه کن کردن فقر،
فساد و تبعیض در کشور و حفظ حاکمیت ملی و استقلال اقتصادی بین المللی باشد. به همین دلیل نیاز به تطبیق و جداسازی
قوانین مرتبط در این سازمان با مبانی اقتصادی الگو دارد چرا که اجرای قوانین این سازمان نکات قابل تأمل بسیاری خواهد
داشت که همه آنها موافق مبانی الگو پیشرفت نمیباشد پس اگر ایران به هر دلیلی به عضویت این سازمان در بیاید، با شناخت
فضای پیرامون این سازمان در محورهایی همچون پروانههای انحصاری، مهارت افزایی در مذاکرات، استثنائات مرتبط با فضای
امنیت ملی، شرایط اجماع آراء، شفاف سازی و اصلاحات ساختار اقتصادی کشور) مقابله با صنایع تنبل، اصلاح سیاست های
بازرگانی (که به نظر قابلیت استفاده به نفع اقتصاد ایران و توانایی قرار گرفتن در راستای رسیدن به اهداف اقتصادی و
بین المللی الگو قرار گیرند را بیان کرده و پیشنهادهایی در این زمینه عنوان میکنیم.